„Kończymy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych analizę prawną podstaw, na których odbywają się wycieczki młodzieży izraelskiej do Polski” – poinformował pod koniec sierpnia 2021 r. wiceminister w tym resorcie Paweł Jabłoński.
Na początku września wystąpiłem do MSZ z prośbą o informację, czy taka analiza została już przygotowana. Jeśli tak, poprosiłem o jej udostępnienie. Jeśli nie, poprosiłem o jej niezwłocznie udostępnienie po jej przygotowaniu. Pod koniec października przypomniałem się, bo żadnej informacji nie otrzymałem. Odpowiedź otrzymałem w środę 3 listopada 2021 r., dokładnie w dwa miesiące po przesłaniu mojego zapytania do MSZ. Zamieszczam ją poniżej:
Szanowny Panie,
w odpowiedzi na zapytanie uprzejmie informujemy, że do przyjazdów edukacyjnych młodzieży izraelskiej do Polski mają zastosowanie następujące akty prawne:
I. Art. IX umowy między rządem RP a rządem Państwa IL o współpracy kulturalnej, naukowej i oświatowej z 1991 r. (załącznik nr 1), jak niżej:
(…)
Artykuł IX
Umawiające się Strony będą popierać kontakty i wymianę między organizacjami młodzieżowymi i studenckimi, jak również wzajemną wymianę młodzieży szkolnej i studenckiej.
(…)
II. Umowa o wymianie Młodzieży między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael, podpisana w Warszawie dnia 29 sierpnia 1991 r. (załącznik nr 2) – dotyczy inspirowania, popierania różnorodnych form kontaktów młodzieży polskiej i izraelskiej.
III. Dokumentem regulującym w szerszym zakresie aniżeli powyższe Umowy, działania strony polskiej i strony izraelskiej w zakresie przyjazdów edukacyjnych młodzieży izraelskiej do Polski jest Wspólna Deklaracja Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwa Spraw Zagranicznych Państwa Izrael w sprawie przyjazdów edukacyjnych izraelskiej młodzieży do Polski, podpisana dnia 11 września 2006 r. podczas oficjalnej wizyty śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Izraelu. Głównym celem Wspólnej Deklaracji jest „zapoznanie odwiedzającej Polskę młodzieży izraelskiej z wielowiekową historią współżycia Żydów i Polaków, w całej jej złożoności, a także z szerszym kontekstem, w jakim dokonał się Holokaust„.
IV. W 2009 r. podpisano umowę pomiędzy Izraelską Radą Wymiany Młodzieży (Israel Youth Exchange Council) i polskim Ministerstwem Edukacji Narodowej dotyczącą programu wymiany młodzieży z Polski i Izraela. Do działań objętych programem współpracy należy: wymiana uczniów ze szkół polskich i izraelskich, w szczególności szkół średnich. Jednostką kontaktową dla polskich szkół, organizacji i instytucji zainteresowanych wzięciem udziału w wymianie dwustronnej jest Departament Współpracy Międzynarodowej Ministerstwa Edukacji i Nauki RP.
Z wyrazami szacunku
Biuro Rzecznika Prasowego
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Do tego zostały załączone dwa załączniki:
1, Umowa między Rządem RP a Rządem Państwa Izrael o współpracy kulturalnej, naukowej i oświatowej z 22 maja 1991 r.
oraz
2 Umowa o Wymianie Młodzieży między Rządem RP a Rządem Państwa Izrael z 29 sierpnia 1991 r.
Otrzymanie tej informacji było dla mnie pewnym zaskoczeniem. Zapowiadana była szumnie nazwana „analiza prawna”, a tymczasem otrzymałem zupełnie podstawową informację. Z drugiej strony wydaje się zaskakujące, że o tak podstawowych informacjach w ministerstwie spraw zagranicznych nie wiedziano i wymagało to podjęcia dodatkowych działań ustalających. Przypomnę też, że na tak rozumianą informację czekałem dwa miesiące, a MSZ już pod koniec sierpnia zapowiadał, że kończy pracę nad tą analizą. Czy należy przyjąć w kontekście czasu przez który oczekiwałem na tę informację, że na jej opracowanie ministerstwu zeszło ponad dwa miesiące?
Z uwagi na powyższe wątpliwości ponownie wystąpiłem do MSZ z takim pytaniem:
Uprzejmie proszę o jednoznaczną odpowiedź – czy wspomniana analiza została przygotowana, a jeśli tak, to proszę o jej udostępnienie. Wspominał Pan o tym, że MSZ przygotowuje „analizę prawną podstaw, na których odbywają się wycieczki młodzieży izraelskiej do Polski”. Tymczasem otrzymałem od Pana zupełnie podstawowe informacje, co do których mam wątpliwość, czy rzeczywiście jest to wspomniana „analiza”.
c.d.n.
Piotr Cybula
PRAWO TURYSTYCZNE 