14 | Maj | 2009 | PRAWO TURYSTYCZNE

W „Rzeczpospolitej” z 14 maja 2009 r. ukazał się artykuł pt. „Chcą ukrócić bezkarne grodzenie szlaków” autorstwa Michała Kosiarskiego (dostępny na stronie: http://www.rp.pl/artykul/4,305029_Chca_ukrocic_bezkarne_grodzenie_szlakow.html). Przedstawiono w nim propozycje prawnej regulacji problematyki szlaków turystycznych.

Na temat ten adw. Piotr Kostański, którego wypowiedź znajduje się we wspomnianym artykule, przedstawi referat na konferencji „Transformacje Prawa Turystycznego”, która odbędzie się w Krakowie 19 czerwca 2009 r. („Projekt regulacji prawa szlaku jako ograniczonego prawa rzeczowego w prawie polskim”).

Samorządy województw będą mogły tworzyć parki krajobrazowe

„13 maja 2009 r. o godz. 9.30 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący ochrony środowiska oraz kompetencji organu samorządu województwa w kwestii parku krajobrazowego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie jest zgodny z art. 5 konstytucji.

Prezydent RP zarzucił kwestionowanemu przepisowi m.in. to, że powierzenie sejmikowi kompetencji w zakresie tworzenia, zmiany granic i likwidacji parku krajobrazowego w uzgodnieniu z właściwym Rejonowym Dyrektorem Ochrony Środowiska „nie zapewnia ochrony środowiska”. Zgodnie z ustawą z 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie (nowela styczniowa), projekt uchwały sejmiku w sprawie utworzenia, zmiany granic lub likwidacji parku krajobrazowego wymaga uzgodnienia między innymi z właściwym RDOŚ. Oznacza to, że bez zgody RDOŚ nie jest możliwe ani utworzenie ani zlikwidowanie parku krajobrazowego, gdyż brak takiej zgody wyklucza wydanie aktu. Nie jest też możliwa zmiana granic parku. W tym wypadku brak zgody może dotyczyć samego wydania aktu, albo jego szczegółowej treści – konkretnego przebiegu linii granicznej parku. Tak więc dla podjęcia prawnie skutecznych uchwał sejmiku rozstrzygające znaczenie ma uzyskanie zgody RDOŚ.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego nie sposób uznać, że przyjęta regulacja ustawowa „nie zapewnia ochrony środowiska”. Zmienia wprawdzie dotychczasowy podział kompetencji między administracją rządową i samorządową (cała nowela styczniowa czyni to w wielu dziedzinach) w zakresie tworzenia i funkcjonowania parków krajobrazowych. Przyjęcie przez ustawodawcę pewnej koncepcji dalszego funkcjonowania jednej z form ochrony przyrody mieści się jednak w konstytucyjnie akceptowalnych granicach swobody ustawodawczej. Skoro zaś wnioskodawca nie dowiódł, że kwestionowane unormowanie istotnie „nie zapewniaja ochrony środowiska” i – tym samym – nie obalił domniemania konstytucyjności, Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowany przepis noweli styczniowej jest zgodny z konstytucją

Ustawa miała wejść w życie 1 kwietnia 2009 r. Nie weszła jednak ze względu na zaskarżenie do TK. Po wyroku problem optymalnego określenia wejścia w życie ustawy rozwiązać muszą organy odpowiedzialne za postępowanie legislacyjne.

Rozprawie przewodniczył prezes TK Bohdan Zdziennicki, sprawozdawcą był sędzia TK Mirosław Wyrzykowski”

Komunikat prasowy Trybunału Konstytucyjnego,http://www.trybunal.gov.pl/Rozprawy/2009/rozprawy.htm