Tag Archives: MF

Wczoraj Sąd Rejonowy w Warszawie wydał już szósty wyrok zasądzający odszkodowanie od Skarbu Państwa w związku z niewypłacalnością Sky Club sp. z o.o.

Powódka nie odzyskała całości zwrotu z posiadanego zabezpieczenia finansowego organizatora turystyki. Następnie wystąpiła wobec Skarbu  Państwa z pozwem o odszkodowanie w zakresie nieodzyskanej pozostałej kwoty. Podstawą żądania było to, że Skarb Państwa nie zapewnił powódce ochrony na poziomie wymaganym przez prawo unijne.

Do tego pory w prowadzonych przeze mnie sprawach jako pełnomocnika powodów Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia korzystnie rozstrzygnął 28 spraw – klientów: Sky Club, Aquamaris, Blue Rays, Alba Tour, Oriac (Summerelse) i Selectour&Telemac.

dr Piotr Cybula, radca prawny

Wczoraj byłem w Warszawie na trzech rozprawach w sprawach przeciwko Skarbowi Państwa. Ich przedmiotem było żądanie odszkodowania od Skarbu Państwa w związku z niewypłacalnością biur podróży (Oriac/Summerelse i Sky Club). Podstawą żądania jest to, że klienci nie otrzymali pełnego zwrotu dokonanej wpłaty za wycieczkę z zabezpieczenia finansowego organizatora turystyki. Taki zwrot powinni otrzymać w związku z unijną dyrektywą.

W każdej z tych spraw w imieniu Skarbu Państwa działały dwa organy Minister Finansów oraz Minister Sportu i Turystyki. To one są bowiem – generalnie rzecz biorąc – odpowiedzialne za kształt przepisów regulujących zabezpieczenie finansowe organizatorów turystyki.

Na każdej z tych rozpraw w imieniu każdego z tych organów działał radca prawny, w każdej sprawie inny. Łącznie więc występowało sześciu pełnomocników – radców prawnych.

Przy okazji tych spraw postanowiłem policzyć ilu pełnomocników w sprawach tego rodzaju, gdzie występuję jako pełnomocnik powodów, działa w imieniu drugiej strony reprezentując Skarb Państwa – Ministra Finansów i Skarb Państwa – Ministra Sportu i Turystyki. Okazuje się, że łącznie dotychczas było dwunastu pełnomocników, czterech działających w imieniu Ministra Sportu i Turystyki i dwunastu działających w imieniu Ministra Finansów.

Piszę o tym także w kontekście tego, jakie koszty ponosi państwo w związku z wadliwą implementacją art 7 dyrektywy 90/314, które przecież nie ograniczają się do obowiązku zwrotu powodowi nieodzyskanej wpłaty organizatorowi turystyki, ale obejmują także odsetki, koszty procesu (opłata skarbowa, opłata sądowa od pełnomocnictwa, koszty przejazdu) oraz koszty związane z zapewnieniem obsługi prawnej. Oczywiście koszty te zostaną poniesione dopiero w przypadku uprawomocnienia się wyroku.

W przypadku dwóch wczorajszych rozpraw został odroczony termin ogłoszenia wyroku. Trzecia z nich zakończyła się korzystnie dla powoda, klienta biura podróży Oriac (Summerelse).

Po zeszłorocznym korzystnym prawomocnym wyroku Sądu Okręgowego w tym roku to już dziesiąty korzystny wyrok w tym roku, a piąty dotyczący biura podróży Oriac (Summerelse). Nie są one jeszcze prawomocne (podobnie jak i jeden niekorzystny wyrok, w przypadku którego złożyłem apelację).

dr Piotr Cybula, radca prawny

W Dzienniku Gazecie Prawnej opublikowany został artykuł pt. Nieudane wakacje? Można pozwać Skarb Państwa o zwrot pieniędzy.

W artykule opublikowany został mój komentarz, który odnosi się m.in. do kwestii tego, kiedy przedawniają się roszczenia klientów:

(…) zgodnie z ogólną regułą z kodeksu cywilnego roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym (polegałby on na delikcie legislacyjnym – ustawodawca niewłaściwie implementował dyrektywę) ulegają przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. To zaś oznacza, że ci, którzy myślą o wystąpieniu na ścieżkę sądową, powinni się raczej pospieszyć z decyzją (…).

– Dla terminu przedawnienia roszczenia względem Skarbu Państwa nie jest istotny sam termin ogłoszenia niewypłacalności. Ta okoliczność dopiero uruchamiała mechanizm ochronny, który powinien przecież zapewnić klientom pełne zwroty wpłat. Istotne jest to, kiedy konkretna osoba dowiedziała się o szkodzie, tj. nieodzyskaniu pełnej wpłaty i osobie zobowiązanej do jej naprawienia – twierdzi mec. Cybula.

O wysokości szkody pokrzywdzeni klienci dowiadywali się z informacji otrzymywanych od marszałków województw i gwarantów. W praktyce – jak podkreśla ekspert – klienci niewypłacalnych biur podróży najczęściej o podmiocie, który jest zobowiązany do naprawienia szkody (Skarb Państwa), dowiadują się dopiero w związku z upowszechnieniem w mediach informacji o wskazanym wyroku sądu okręgowego oraz kolejnych siedmiu z tego roku – jeszcze nieprawomocnych.

– To właśnie upowszechnienie tych informacji spowodowało, że coraz więcej klientów niewypłacalnych biur podróży decyduje się na wystąpienie do sądu o odszkodowanie od Skarbu Państwa – przyznaje mec. Piotr Cybula.

W artykule przedstawiona została także opinia prof. Macieja Gutowskiego, który odniósł się do powyższej powyższej interpretacji:

Do tej interpretacji bliżej jest także profesorowi Maciejowi Gutowskiemu, cywiliście i wykładowcy na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.

– Interpretacja ta jest bardzo korzystna dla klientów upadłych biur podróży. I ma uzasadnienie: to właśnie dzięki wyrokowi sądu okręgowego dowiedzieli się bowiem o odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa, co dotąd nie było oczywiste – podkreśla prof. Gutowski.

Zastrzega przy tym, że sądy mogą jeszcze inaczej podejść do tematu.

– Przedawnienie można też liczyć od chwili, kiedy osoba przez błędną implementację nie uzyskała zaspokojenia. A więc w momencie, gdy uzyskała ostateczne stanowisko, że nie ma pieniędzy z gwarancji na zaspokojenie jej roszczeń – dodaje.

W jednej z ostatnich spraw tego rodzaju sąd zasądził odszkodowanie w związku z niewypłacalnością biura podróży Selectours & Telemac. W tym przypadku niewypłacalność została ogłoszona w 2010 r. Poszkodowany klient jednak dopiero w 2012 r. otrzymał od marszałka województwa informację, że jego roszczenie nie zostanie uwzględnione. Sąd nie miał wątpliwości, że dopiero wtedy poszkodowany klient dowiedział się o szkodzie i zasądził odszkodowanie.