Monthly Archives: Czerwiec 2023

TSUE: ograniczenie liczby licencji na świadczenie usług wynajmu prywatnych samochodów osobowych z kierowcą w aglomeracji Barcelony jest sprzeczne z prawem Unii

W wydanym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyroku z 8 czerwca 2023 r. (C-50/21) Trybunał orzekł, że ograniczenie liczby licencji na świadczenie usług wynajmu prywatnych samochodów osobowych z kierowcą w aglomeracji Barcelony jest sprzeczne z prawem Unii. Poniżej zamieszczam wydany w tej sprawie przez TSUE komunikat prasowy:

TSUE: przepisy krajowe zwalniające tymczasowo organizatorów z obowiązku pełnego zwrotu wpłat w wypadku rozwiązania umowy nie są zgodne z prawem Unii (imprezy turystyczne i pandemia COVID-19)

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 8 czerwca 2023 r. wydał wyroki w sprawie C-407/21 | UFC – Que choisir i CLCV oraz w sprawie C-540/21 | Komisja/Słowacja. Dotyczyły one terminu zwrotu przedpłat przez organizatorów turystyki dokonywanych w czasie pandemii, jak również wydawanych przez organizatorów turystyki voucherów. W czasie pandemii władze niektórych państw podejmowały w tym zakresie pewne działania, które nie znajdowały podstaw w dyrektywie 2015/2302, w szczególności prowadziły do wydłużenia terminu zwrotu przedpłat z 14 dni do znacznie dłuższego okresu (dotyczyło to takich sytuacji, gdy zwrot ten w świetle prawa był w ogóle zasadny). Przykładowo w naszym państwie ustawodawca okres ten wydłużył o dodatkowe 180 dni. W tym miejscu wielokrotnie wskazywałem, że stanowiło to naruszenie przepisów dyrektywy.

Trybunał orzekł, że przepisy krajowe zwalniające tymczasowo organizatorów z obowiązku pełnego zwrotu wpłat w wypadku rozwiązania umowy nie są zgodne z prawem Unii. Trybunał uściślił też, że „zwrot” należy rozumieć jako zwrot w formie pieniężnej. Prawodawca Unii nie przewidział możliwości zastąpienia obowiązku zapłaty świadczeniem w innej formie, na przykład w ramach oferty bonów, co nie wyłącza oczywiście dobrowolnego zaakceptowania przez podróżnego zwrotu w formie bonu.

Poniżej zamieszczam komunikat prasowy TSUE wydany w tych sprawach:

Nowe prawa pasażerów kolei

Od 7 czerwca 2023 r. mamy nowe zasady dotyczące praw pasażerów kolei. Poniżej zamieszczam informację ze strony Urzędu Transportu Kolejowego:

„Nowe zasady wypłacania odszkodowań za opóźniony pociąg i sprzedaży wspólnych biletów przez przewoźników, polepszenie sytuacji podróżnych z niepełnosprawnościami, zmiany w zasadach oferowania usługi przewozu rowerów – to tylko niektóre istotne zmiany, które wprowadza nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym. Znowelizowane rozporządzenie obowiązuje od 7 czerwca 2023 r.”Nowe zasady wypłacania odszkodowań za opóźniony pociąg i sprzedaży wspólnych biletów przez przewoźników, polepszenie sytuacji podróżnych z niepełnosprawnościami, zmiany w zasadach oferowania usługi przewozu rowerów – to tylko niektóre istotne zmiany, które wprowadza nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym. Znowelizowane rozporządzenie obowiązuje od 7 czerwca 2023 r.

Dotychczasowe rozporządzenie 1371/2007, dotyczące praw i obowiązków pasażerów, przestaje obowiązywać 7 czerwca 2023 r. i z tym dniem zastąpiło je rozporządzenie nr 2021/782. Jest to najbardziej kompleksowy akt prawny w zakresie praw i obowiązków pasażerów kolei stosowany bezpośrednio w całej Unii Europejskiej. Wprowadza on wiele zmian dla przedsiębiorstw kolejowych w zakresie obsługi podróżnych. Dodatkowe obowiązki powierzono nie tylko pasażerskim przewoźnikom kolejowym, lecz także zarządcom infrastruktury, zarządcom dworców, sprzedawcom biletów oraz operatorom turystycznym.

Najważniejsze zmiany dotyczą:

  • doprecyzowania zasad odpowiedzialności przewoźników kolejowych oraz możliwości jej wyłączenia w związku z opóźnieniami pociągów oraz utratą lub odwołaniem połączeń – siła wyższa,
  • skrócenia okresu, w którym powinno nastąpić zgłoszenie potrzeby asysty dla osoby z niepełnosprawnością lub o ograniczonej możliwości poruszania się,
  • wprowadzenia obowiązkowych szkoleń dla personelu kolejowego w zakresie obsługi osób z niepełnosprawnością i o ograniczonej możliwości poruszania się,
  • wzmocnienia uprawnień związanych z przewozem rowerów,
  • zasad sprzedaży wspólnych biletów oraz odpowiedzialności przedsiębiorstw kolejowych w związku z ich honorowaniem,
  • praw pasażerów w razie wypadku, który miał miejsce podczas korzystania z usług kolejowych i którego wynikiem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub utrata albo uszkodzenie bagażu,
  • rozpatrywania skarg.

Kolej dostępna

Od 7 czerwca 2023 r. do 24 godzin przed wyjazdem skrócony został czas wymagany do zgłoszenia potrzeby uzyskania pomocy/asysty w podróży przez osoby z niepełnosprawnością lub o ograniczonej sprawności ruchowej. Do tej pory obowiązywało zgłoszenie z minimum 48-godzinnym wyprzedzeniem. Państwa członkowskie mogą wydłużyć okres powiadomień dotyczących potrzeby pomocy w podróży do maksymalnie 36 godzin przed odjazdem pociągu. Okres przejściowy, w którym możliwe będzie stosowanie wydłużonego czasu zgłoszenia asysty, potrwa maksymalnie do 30 czerwca 2026 roku. Polska nie zdecydowała się na taki okres przejściowy, co oznacza przyjęcie rozwiązania bardziej korzystnego dla tej grupy podróżnych

Istotną zmianą w zakresie prawnych wymagań dotyczących dostępności transportu kolejowego dla osób z niepełnosprawnością jest także wprowadzenie obowiązku szkoleń pracowników przedsiębiorstw kolejowych w zakresie obsługi oraz komunikacji z osobami z niepełnosprawnością.

Wspólny bilet

Nowe rozporządzenie nakłada także na przedsiębiorstwa kolejowe obowiązek oferowania na swoje połączenia biletów bezpośrednich (definiowanych jako wspólne bilety), z zastrzeżeniem, że przedsiębiorstwa kolejowe powinny współpracować ze sobą w celu oferowania wspólnych biletów na podróże z przesiadkami obejmujące połączenia więcej niż jednego przewoźnika.

Wygodniej z rowerem do pociągu

Nowe przepisy przewidują, że zamawiając nowy tabor lub zlecając jego istotną modernizację przedsiębiorstwa kolejowe uwzględniają obowiązek zapewnienia w nim miejsc do przewozu rowerów. Wówczas każdy pociąg zestawiony z takiego taboru powinien mieć minimum 4 miejsca na rowery. Jednak dla miejskich, podmiejskich, regionalnych i międzynarodowych usług kolejowych obowiązek ten wchodzi w życie od 7 czerwca 2025 r.

Siła wyższa i opóźnienie pociągu

Przewoźnicy kolejowi (w Polsce dotyczy to tylko połączeń dalekobieżnych) nadal zobowiązani są do wypłaty rekompensaty 25% ceny biletu w przypadku przyjazdu do stacji docelowej z opóźnieniem 60-119 min i 50% w przypadku opóźnienia pociągu 120 min i więcej. Jednak nowelizacja umożliwia przewoźnikowi niewypłacenie odszkodowania, jeśli opóźnienie spowodowane jest siłą wyższą, wyłączną winą podróżnego lub osoby trzeciej –klęską żywiołową, wypadkiem z udziałem osoby postronnej itp. Są to rozwiązania podobne do obowiązujących np. w transporcie lotniczym.

Możliwe wyłączenia obowiązywania nowych przepisów

Nowe rozporządzenie unijne, podobnie jak poprzednie, przewiduje możliwość wprowadzenia przez państwa członkowskie wyłączeń ze stosowania jego wybranych przepisów w odniesieniu do niektórych rodzajów przewozów. Takie ograniczenia dla naszego kraju zapisano w art. 3a ustawy o transporcie kolejowym (w brzmieniu obowiązującym od 7 czerwca 2023 r.). Wyłączenia dla pasażerów pociągów miejskich, podmiejskich, regionalnych i międzynarodowych do stacji poza Unią Europejską nie dotyczą jednakże kwestii:

  • zasad zawierania umów przewozu, przekazywania informacji o przewozach i dostępności biletów,
  • odpowiedzialności przedsiębiorstw kolejowych wobec pasażerów oraz za ich bagaż,
  • niedyskryminujących warunków umów i taryf,
  • zwrotu kosztów biletu oraz zmiany trasy w przypadku zakłóceń w przewozie,
  • prawa przewozu, informacji oraz warunków pomocy osobom z niepełnosprawnością i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się,
  • bezpieczeństwa pasażerów, rozpatrywania skarg oraz monitorowania norm jakości usług.

Niezależnie od wprowadzanych zmian, tak samo jak w przypadku poprzedniego rozporządzenia dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym, Prezes UTK został przez polskiego ustawodawcę organem wyznaczonym do sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem przepisów rozporządzenia 2021/782/UE oraz odpowiedzialnym za ich egzekwowanie.

Prezes UTK chcąc właściwe przygotować przedsiębiorców kolejowych do wdrożenia znowelizowanych praw i obowiązków pasażerów kolei, w ramach Akademii Bezpieczeństwa Kolejowego, zorganizował szkolenia poświęcone nowym przepisom. W trakcie warsztatów omówiono m.in. najważniejsze zmiany i etapy wdrożenia nowego aktu prawnego.

W ramach nadzoru nad przestrzeganiem praw pasażerów Prezes UTK będzie weryfikował dostosowanie się przewoźników do zmian wynikłych z nowego rozporządzenia, w tym aktualizacji informacji dla podróżnych publikowanych na ich stronach internetowych, w pociągach oraz na stacjach”.

Podstawa prawna:

rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/782 z dnia 29 kwietnia 2021 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz. Urz. UE L 172 z 17.05.2021, str. 1)  

art. 3a ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 602, z późn. zm.) w zw. z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2023 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. poz. 967)

Kilka pytań w związku z „czarną listą” pasażerów PLL LOT

Z informacji medialnych podawanych przez rzecznika prasowego PLL LOT A.A. wynika, że spółka ta prowadzi „listę pasażerów nieakceptowanych” w PLL LOT S.A.

W innym miejscu rzecznik prasowy PLL LOT S.A. wspomniał w tym kontekście o „czarnej liście”:

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że kwestia bezpieczeństwa podczas lotów jest i powinna być priorytetowa. Zdaję sobie też sprawę, że taka praktyka wśród przewoźników nie jest odosobniona. Z drugiej strony w praktyce mogą pojawić się przypadki budzące wątpliwość co do wpisania na taką listę. W swojej praktyce spotkałem się np. z przypadkiem wpisania przez innego przewoźnika pasażerów na taką listę z uwagi na to, że na lotnisku: 1) okazywali swoje zdenerwowanie w związku z rażącym naruszaniem ich praw jako pasażerów i konsumentów; 2) w takich okolicznościach zrobili zdjęcie.

Takie wpisy na listę dla niektórych pasażerów, często podróżujących, mogą być bardzo dotkliwe. Ważne więc, aby istniały zasady dotyczące wpisów na taką listę (za co można być wpisanym i jak wygląda procedura).

Mając to na uwadze dzisiaj wystąpiłem do rzecznika prasowego PLL LOT S.A. o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania, które mogą budzić zainteresowanie pasażerów, w tym klientów PLL LOT S.A., jak również szerszej – opinii publicznej.

1) Na jakiej podstawie prawnej PLL LOT S.A. prowadzi taką listę?

2) Czy w związku z tą listą PLL LOT S.A. ma jakąś wewnętrzną procedurę i czy ma ona charakter jawny? Jeśli tak, prosiłbym o jej udostępnienie.

3) Kto podejmuje w tym zakresie decyzję o wpisaniu na listę i czy można się od niej w jakiś sposób odwołać w Państwa procedurze wewnętrznej?

4) Czy w praktyce PLL LOT S.A. zdarzały się przypadki kwestionowania przez pasażerów takich wpisów na listę na drodze sądowej, a jeśli tak, to z jakim wynikiem zakończyły się takie postępowania?

5) Czy wpis na listę ma charakter dożywotni, czy na określony czas?

6) Jakie dane osobowe pasażerów w związku z tą listą są przetwarzane i na jakiej podstawie prawnej to następuje?

7) Czy informacja o wpisie na tę listę jest przez PLL LOT S.A. przekazywana innym podmiotom, a jeśli tak, to jakim?

8) Czy informacja o tym wpisie dotyczy wszystkich lotów wykonywanych przez PLL LOT (w szczególności czy zarówno rejsowych, jak i czarterowych)?

9) Czy informacja o wpisaniu pasażera na tę listę jest przez PLL LOT S.A. przekazywana pasażerowi, a jeśli tak, to kiedy to następuje?

10) Czy przyjęte przez PLL LOT S.A. zasady w istocie prowadzą do tego, że pasażer wpisany na taką listę nie może w ogóle nabyć biletu na rejs wykonywany przez PLL LOT S.A. (samodzielnego lub też będącego częścią imprezy turystycznej oferowanej przez organizatora turystyki), czy też takie nabycie jest możliwe, a o niewpuszczeniu na pokład samolotu pasażer dowiaduje się w późniejszym czasie (jeśli tak, to na jakim etapie)?

Szersza informacja o tych zasadach może sprzyjać uświadamianiu pasażerów o tym problemie, co może wpływać korzystnie na zachowanie pasażerów w kontekście komfortu i bezpieczeństwa lotów.

Piotr Cybula

Koszty infolinii przewoźników – postępowania wyjaśniające Prezesa UOKiK

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów opublikował dzisiaj (5.06.2023 r.) poniższy komunikat dotyczących działań wyjaśniających w związku z kosztami infolinii przewoźników. Ze swojej strony dodam, w oparciu o doświadczenie praktyczne, komunikacja z przewoźnikami to jest niestety szerszy problem, wymagający też szerszego zainteresowania ze strony UOKiK.

KOSZTY INFOLINII PRZEWOŹNIKÓW – POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCE PREZESA UOKIK

  • Jeśli przedsiębiorca udostępnia numer telefonu do kontaktów w sprawie zawartej umowy, to koszt nie może być wyższy niż za zwykłe połączenie.
  • Od 1 stycznia 2023 roku ta zasada dotyczy także przewoźników, np. lotniczych, kolejowych czy autokarowych.
  • W związku z sygnałami o możliwych naruszeniach Prezes UOKiK prowadzi postępowania wyjaśniające w sprawie Wizz Air Hungary oraz 30 innych przedsiębiorców.

[Warszawa, 05 czerwca 2023 r.] Potrzebujesz informacji w sprawie spóźniającego się autobusu lub pociągu czy odwołanego lotu? Dzwonisz na infolinię? Zwróć uwagę na koszty połączenia. Od 1 stycznia 2023 r. przewoźnicy, którzy udostępniają infolinię do kontaktów w sprawie zawartej umowy, nie mogą dowolnie ustalać ceny połączenia. Zgodnie z art. 11 ustawy o prawach konsumenta nie może ono kosztować więcej niż zwykłe połączenie telefoniczne w twoim pakiecie taryfowym u operatora.

Do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów trafiły sygnały, że nie wszyscy przewoźnicy dostosowali się do tej nowelizacji. Jeden z konsumentów, będący klientem linii lotniczych Wizz Air, wskazał w zawiadomieniu, że „Jedyna REALNA forma pilnego kontaktu dla pasażerów z Polski (jak w przypadku odwołania lotu) jest poprzez infolinię płatną skandaliczne 4.92 zł za minutę. Licząc oczekiwanie na agenta call center można śmiało założyć, że taka opłata wyniesie więcej niż wartość zakupionego lotu”.

– Od początku roku konsumenci nie mogą już ponosić dodatkowych opłat w sytuacji, gdy potrzebują się skontaktować z przewoźnikiem w sprawie zawartej umowy – zakupionego biletu, szczegółów dotyczących miejsca odjazdu, opóźnienia, wymiany biletów czy zniszczeniem bagażu. Z uwagi na sygnały od konsumentów, a także własny monitoring stron internetowych, prowadzimy dwa postępowania wyjaśniające, w których przyglądamy się kosztom połączeń telefonicznych z przedsiębiorcami zajmującymi się przewozem osób oraz pośrednictwem w sprzedaży biletów – wyjaśnia Tomasz Chróstny, Prezes UOKiK.

Pierwsze postępowanie wyjaśniające toczy się w sprawie spółki Wizz Air Hungary. Koszt infolinii dla konsumentów z Polski wynosi 4,92 zł za minutę. Przedsiębiorca nie zmienił tego mimo dwukrotnych wezwań Urzędu. Postępowanie jest w toku.

Drugie postępowanie wyjaśniające jest kompleksową analizą kosztów infolinii udostępnianych przez przewoźników osób, pośredników oraz platformy internetowe, poprzez które można zawrzeć umowę przewozu osób. W toku postępowania wezwaliśmy do wyjaśnień 30 przedsiębiorców, którzy informują o podwyższonej opłacie za infolinię lub podają na stronie numer telefonu bez informacji o kosztach połączenia. Są wśród nich 4 linie lotnicze, 16 przewoźników autobusowych oraz 10 pośredników sprzedających bilety lotnicze, autobusowe lub kolejowe. W przypadku otrzymania kolejnych skarg lub dostrzeżenia nieprawidłowości na stronach internetowych kolejnych przedsiębiorców, postępowaniem zostanie objęta większa liczba podmiotów.

Liczymy na dostosowanie się do przepisów i zwrot konsumentom nienależnie pobranych opłat. W przeciwnym razie nie wykluczamy stawiania zarzutów i wydawania decyzji, które mogą zakończyć się karami finansowymi, a także nakazem usunięcia skutków stwierdzonych naruszeń – mówi Tomasz Chróstny, Prezes UOKiK.

Inne postępowania wyjaśniające w sprawie Wizz Air

Prezes UOKiK bada w postępowaniach wyjaśniających także inne problemy z linią Wizz Air zgłaszane w skargach przez konsumentów. Wszystkie te postępowania na razie toczą się w sprawie, a nie przeciwko przedsiębiorcy i mają na celu ustalenie, czy nastąpiło naruszenie uzasadniające postawienie spółce zarzutów naruszania zbiorowych interesów konsumentów lub stosowania klauzul niedozwolonych. Prowadzone postępowania wyjaśniające wobec Wizz Air Hungary dotyczą:

  • obowiązku podawania w czytelny sposób informacji o najniższej cenie usługi, która obowiązywała w okresie 30 dni przed wprowadzeniem obniżki w sytuacji, gdy spółka informuje o promocjach cenowych,
  • anulowania biletów kupionych w ramach promocji urodzinowej i zasad zwrotu pieniędzy za nie,
  • zasad zwrotu należności za bilety lotnicze w przypadku odwołania lotu,
  • warunków usługi „Elastyczny towarzysz podróży”,
  • postępowań reklamacyjnych w przypadku zniszczenia lub uszkodzenia bagażu – w tej sprawie przyglądamy się też działaniom firmy PS Services, do której Wizz Air odsyła konsumentów.

Rady dla konsumentów dzwoniących na infolinię

Gdy kontaktujesz się w sprawie już zawartej umowy, np. żeby doprecyzować jej szczegóły, zgłosić problemy z jej realizacją lub złożyć reklamację, koszt połączenia nie może być wyższy od opłaty za zwykłe połączenie w twoim pakiecie taryfowym u operatora. Taka zasada obowiązuje  większość przedsiębiorców, a od 1 stycznia 2023 r. – także z branży przewozów pasażerskich.

Jeśli przedsiębiorca łamie prawo i pobiera wyższe opłaty za połączenie w sprawie zawartej umowy, złóż reklamację i domagaj się zwrotu nienależnie pobranych pieniędzy za przeprowadzoną rozmowę. Możesz skorzystać przy tym z bezpłatnej pomocy miejskiego lub powiatowego rzecznika konsumentów, a w sprawach transgranicznych – ze wsparcia działającego przy UOKiK Europejskiego Centrum Konsumenckiego.

NSA: hotel powinien zapłacić podatek od nieruchomości mimo niemożliwości prowadzenia działalności z uwagi na pandemię

W wyroku z 16 marca 2023 r. (III FSK 1540/22) Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się do kwestii zasadności obowiązku uiszczenia podatku od nieruchomości, w sytuacji gdy przedsiębiorca z uwagi na ograniczenia w czasie pandemii w przeważającej części roku nie mógł świadczyć usług hotelarskich. Sąd do tego zarzutu odniósł się w następujący sposób:

Należy podzielić stanowisko WSA w Olsztynie, że warunki prowadzenia działalności gospodarczej w czasie istnienia pandemii covid-19 nie mogą stanowić podstawy do odmowy ustalenia wysokości zobowiązań podatkowych, w tym także podatku od nieruchomości. Mogą być one modyfikowane w ustawie, względnie w indywidualnych decyzjach w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej. Skarżąca w każdym czasie może bowiem zainicjować postępowanie w przedmiocie zastosowania ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych na podstawie art. 67a o.p., składając stosowny wniosek i odpowiednio go dokumentując.

Z punktu widzenia przedsiębiorców istotną kwestią jest zagadnienie (pozostające poza niniejszą sprawą) uzyskania ewentualnego odszkodowania z powodu wprowadzenia przez władze publiczne zakazu prowadzenia przez nich działalności gospodarczej z uwagi na pandemię covid-19. W związku z brakiem wprowadzenia na terytorium Polski stanu nadzwyczajnego, przy jednoczesnym wprowadzeniu zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, mogą być rozpatrywane roszczenia przedsiębiorców o uzyskanie odszkodowania od Skarbu Państwa, a wątpliwości może budzić jedynie podstawa prawna dochodzonego roszczenia.

Wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest: tutaj.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach: wydłużenie terminu zwrotu wpłat o 180 dni było niezgodne z dyrektywą 2015/2302

W tym miejscu wielokrotnie wskazywałem, że wydłużenie przez ustawodawcę terminu zwrotów wpłat klientom przez organizatorów turystyki o dodatkowe 180 dni naruszało dyrektywę 2015/2302. W literaturze reprezentowany był, raczej odosobniony, pogląd odmienny.

W tym kontekście warto wspomnieć, że do problemu tego wyraźnie odniósł się niedawno Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach. W wyroku z dnia 6 kwietnia 2021 r. (I C 983/20) sąd ten stwierdził, że „wprowadzona przez ustawodawcę norma jest sprzeczna z dyrektywą”. Sąd jednak jednocześnie przyjął, że bezpośredni skutek dyrektywy nie działa w stosunkach horyzontalnych i taka ocena przepisu nie wpłynęła na rozstrzygnięcie co do terminu wymagalności odsetek.

Na Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych dostępny jest wydany w tej sprawie wyrok sądu II instancji, tj. wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 24 października 2022 r. (III Ca 1105/21).

Piotr Cybula