Daily Archives: 20 sierpnia, 2020

W opublikowanym w Rzeczpospolitej artykule pt. Zniżka za sinice nie należy się każdemu zamieszczony został równie mój komentarz.

Co do zasady nie widzę ani możliwości odstąpienia od umowy z hotelarzem z uwagi na pojawienie się nad Bałtykiem sinic, ani możliwości z tego powodu obniżenia „ceny”. Od momentu zawarcia umowy do jej rozpoczęcia mogą się pojawiać różne niekorzystne okoliczności, które – choć mogą wpłynąć negatywnie na możliwości planowanego wypoczynku – nie rodzą po stronie klienta uprawnienia do odstąpienia od umowy, czy obniżki „ceny” (jak np. pojawienie się niekorzystnej pogody). W przypadku sinic, które nad Bałtykiem nie są niczym nadzwyczajnym, plaże zamykane są zresztą co do zasady w sposób „punktowy”. W sytuacji zamknięcia najbliżej położonej turyści mogą skorzystać z innych. Odmienna ocena mogłaby np. zachodzić, gdyby w danej miejscowości plaża była zamknięta, a hotelarz zapewniał potencjalnego klienta, że z plażą nie ma żadnych problemów. Wówczas moglibyśmy mówić o wprowadzeniu w błąd i w konsekwencji możliwości uchylenia się od skutków prawnych złożonego oświadczenia woli, a także o odpowiedzialności odszkodowawczej czy obniżeniu ceny.

W artykule zaprezentowana została także wypowiedź, która wymaga sprostowania:

[Klient] W razie zastrzeżeń powinien zawiadomić sprzedawcę (organizatora) usługi turystycznej i sprawdzić w umowie zasady reklamacji. Ma na nią 30 dni od dnia zakończenia imprezy, ale może ją złożyć już w jej trakcie. Organizator imprezy ma z kolei 30 dni na odpowiedź, inaczej uważa się, że uznał reklamację.

W wypowiedzi tej pojawiają się zwroty „impreza” oraz „organizator”. Można więc odnieść wrażenie, że chodzi w tym przypadku o imprezy turystyczne „sprzedawane” przez organizatorów turystyki. W takim przypadku z trzech powodów należałoby uznać tę wypowiedź na niezgodną z obowiązującym prawem.

Po pierwsze, nie ma obecnie w ustawie o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych terminu na złożenie reklamacji.

Po drugie, w ustawie tej nie ma również określonego terminu na odpowiedź na reklamację klienta.

Po trzecie, nie ma też w tej ustawie przepisu określającego konsekwencje braku odpowiedzi na reklamację podróżnego – ani złożoną w terminie 30 dni, ani też w żadnym innym.

Powyższe zasady obowiązywały na gruncie ustawy o usługach turystycznych. Przepisy te jednak zostały uchylone z dniem 1 lipca 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Ta ostatnia niestety znacznie pogorszyła sytuację podróżnego w omawianym aspekcie. Mocno ochronne wskazane wyżej zasady zostały ograniczone do takiego wymogu określenia w umowie informacji (art. 42 ust. 4 pkt 5):

na temat dostępnych wewnętrznych procedur rozpatrywania skarg oraz metod pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich, o których mowa w ustawie z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823), oraz odpowiednio podmiotów uprawnionych do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich, którym podlega przedsiębiorca turystyczny, oraz na temat platformy internetowego systemu rozstrzygania sporów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 524/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie internetowego systemu rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE (rozporządzenie w sprawie ODR w sporach konsumenckich) (Dz. Urz. UE L 165 z 18.06.2013, str. 1)

Dodany za dyrektywą 2015/2302 przepis umożliwiający złożenie skargi również za pośrednictwem agenta turystycznego za pośrednictwem którego impreza została nabyta z pewnością jest pewnym ułatwieniem, ale i tak oceniając całościowo procedura reklamacyjna w świetle tej nowej ustawy jest dużo mniej korzystna niż w przypadku poprzednio obowiązujących przepisów ustawy o usługach turystycznych (co jest jedną z przyczyn, dla których nowej ustawy nie można oceniać jedynie jako polepszającej sytuację podróżnego).

Dodać też należy, że w tym przypadku zastosowania nie znajduje ogólny przepis art. 7a ustawy o prawach konsumenta, który wprowadził rozwiązanie opierające się na trzech wyżej wskazanych zasadach (30 dni na złożenie reklamacji, 30 dni na odpowiedź i przyjęcie, że przedsiębiorca uznał reklamację za uzasadnioną, jeśli w tym terminie nie udzielił odpowiedzi na reklamację). Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 8 ustawy o prawach konsumenta, ustawy te nie stosujemy do umowy o udział w imprezie turystycznej.

Piotr Cybula