Polska Izba Turystyki przygotowała „Raport dotyczący organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży
na przestrzeni lat 2019 – 2022″. Za jej zgodą umieszczam go poniżej:
Raport został przedstawiony na stronie portalu Turystyka.rp.pl w artykule z tytułem: Raport: Polskie dzieci najczęściej jadą wypoczywać z nielegalnymi organizatorami. Problem szarej strefy oczywiście jest poważny, ale jeśli mamy wyciągać tak daleko idące wnioski to powinniśmy dysponować odpowiednimi danymi. Dane zawarte we wskazanym raporcie moim zdaniem nie są do tego wystarczające.
Zwrócę też uwagę, że w raporcie mowa jest o „ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych„, choć ustawa o takiej nazwie nie obowiązuje (wcześniejsza ustawa o takiej nazwie obecnie nosi nazwę: ustawa o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych). Obecnie nie ma już „rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych„. W obydwu poniższych przypadkach powinno nastąpić w odpowiedni sposób do przepisów ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Przywołane przepisy w istocie dotyczą dwóch różnych ustaw – „art. 4 ust. 1” to jeszcze wcześniejszy przepis z ustawy o usługach turystycznych, gdzie rzeczywiście mowa była o rejestrze organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, „art. 3 pkt 2” to już przepis z aktualnie obowiązującej wspomnianej ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (o to zapewne chodziło Autorom raportu). Wkrótce mija pięć lat od chwili uchwalenia ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, więc może zaskakiwać, że w takim dokumencie, który z założenia ma pokazywać pewne nieprawidłowości (tak to odczytuję) pojawiają się takie oczywiste błędy.
Dodam też, że na nieporozumieniu polega powyższy podział „typów organizatorów turystyki” za co już PIT nie odpowiada. Przecież przykładowo większość przedsiębiorców działa jako osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej (a posiadająca zdolność prawną). To jest błąd, który pojawia się już w „Instrukcji rejestracji wypoczynku przez organizatora” przygotowanej przez MEiN, a która nie do końca oddaje istotę tego, co jest w art. 92c ustawy o systemie oświaty jest to lepiej określone bo mamy tam: „1) szkoły i placówki; 2) przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (…; 3) osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2„.
Nie ulega wątpliwości, że turystyka dzieci i młodzieży wymaga w Polsce pewnego uporządkowania, nie tylko w zakresie szarej strefy, ale także odnośnie wielu innych problemów, dotyczących także organizatorów turystyki. Jeśli chcemy poważnie dyskutować o turystyce dzieci i młodzieży, to dyskusji nie możemy ograniczać do szarej strefy.
Piotr Cybula
PRAWO TURYSTYCZNE 