Monthly Archives: Czerwiec 2025

Nowy numer czasopisma „International Journal of Tourism, Travel and Hospitality Law” (nr 1/2025)

Ukazał się nowy numer czasopisma „International Journal of Tourism, Travel and Hospitality Law” (nr 1/2025).

Zawiera następujące artykuły:

Chiara Tincani | Italy, A Proposal for a directive for more effective protection of tourists

Angelo Venchiarutti, Termination of the package travel contract due to unavoidable and extraordinary circumstances. Case law, opinions and proposal for reform

Aránzazu Pérez Moriones, The implementation of ADR in passengers air transport: an analysis of the Spanish experience

Xavier Delpech, Le projet de révision du règlement (CE) 261/2004 sur les droits des passagers aériens

Enrico Gragnoli, The Corporate Sustainability Due Diligence Directive, employment and tourism companies

Paula Casadesus Ripoll, The impact of artificial intelligence regulations on the tourism industry

Milana Ranković and Jakša Vuković, The Potential of Artificial Intelligence in Montenegrin Tourism: Legal Challenges and Opportunities

Cesari Galli, Wine tourism and sustainability: new “Green trademarks” and European rules on ecological communication as a driver for the development of environmentally friendly winery and tourism

Paola de Pascalis, Tourism and fiscal leverage: shadows and lights of a delicate balance between economic growth, fundamental rights and environmental sustainability

Margarida Rosado da Fonseca, The sweet&sour taste of tourism and competition law interaction

Rosaria Garozzo, The growing influence of competition law in tourism

Francesco Gaspari and Luigi Cameriero,  Smart cities and tourism. Opportunities, problems and perspectives of administrative organization of hospitality

Carlos Torres, An undetermined fall at the airport: a case of strict liability of a French travel agent

Francisca Ramón Fernández, La cultura del vino en España y su aplicación en el turismo referencia a la legislación aplicable

Belén Ferrer Tapia, Últimas novedades en el traslado del equipaje de mano en los aeropuertos europeos

Cały numer dostępny jest bezpłatnie na stronie internetowej czasopisma: IJTTHL

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (IMCO) Parlamentu Europejskiego w sprawie zmian dyrektywy 2015/2302

W czwartek 26 czerwca 2025 r. Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (IMCO) Parlamentu Europejskiego przyjęła stanowisko w sprawie zmiany dyrektywy 2015/2302 w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych. Projekt ma na celu zwiększenie ochrony podróżnych w przypadku upadłości niewypłacalności organizatora oraz nieprzewidzianych okoliczności zakłócających ich plany wakacyjne.

Więcej: Package travel: better protection against bankruptcy and unforeseen events.

UOKiK interweniuje w sprawie praktyk przewoźników lotniczych dotyczących bagażu podręcznego

Komunikat prasowy UOKiK z 17 czerwca 2025 r.:

Skargi napływające do Urzędu opisują powtarzający się schemat: pasażer z plecakiem podchodzi do bramki, gdzie personel linii lotniczych prosi o umieszczenie go w tzw. sizerze – metalowej ramce służącej do sprawdzania wymiarów. Ramka ta – w świetle informacji zawartych w otrzymanych sygnałach – nie odpowiada rozmiarom dozwolonej wielkości bagażu.Choć jeszcze niedawno plecak kwalifikował się jako bezpłatny bagaż podręczny, teraz – zdaniem przewoźnika – nie spełnia wymogów, a konsument obciążany jest dopłatą sięgającą kilkuset złotych. Podróżni wskazują, że pomiar odbywa się w pośpiechu, bez szansy na ponowne sprawdzenie czy użycie innej miarki. Z otrzymanych sygnałów wynika również, że odmowa uiszczenia arbitralnie nałożonej opłaty – którą można zapłacić wyłącznie kartą – skutkuje niewpuszczeniem konsumenta na pokład samolotu.

W związku z sygnałami od konsumentów Prezes UOKiK wszczął postępowanie wyjaśniające dotyczące zasad przewozu bagażu podręcznego przez przewoźników lotniczych, w ramach którego sprawdzi praktyki Ryanair i Wizz Air. Urząd analizuje postanowienia umowne związane z warunkami przewozu bagażu podręcznego, sprawdza jakie informacje otrzymuje konsument kupujący bilet, procedurę pomiaru bagażu, zasady naliczania opłat, konsekwencje dla konsumentów w przypadku braku ich uiszczenia oraz sposób rozpatrywania reklamacji dotyczących – w ocenie konsumentów – niesłusznie nakładanych opłat.

– Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, bagaż podręczny – o ile mieści się w rozsądnych granicach wagi i rozmiaru oraz nie narusza przepisów bezpieczeństwa – powinien być traktowany jako integralna część usługi przewozu, za którą nie należy pobierać dodatkowej opłaty. Naszym celem jest sprawdzenie, czy tanie linie lotnicze przestrzegają tej zasady w praktyce – mówi Prezes UOKiK Tomasz Chróstny.

Jeśli postępowanie wyjaśniające potwierdzi, że zasady dotyczące przewozu bagażu podręcznego oraz obciążania konsumentów opłatami za nadbagaż mogą naruszać prawa konsumentów, Prezes UOKiK rozpocznie postępowanie w sprawie o uznanie postanowień wzorców umownych za niedozwolone lub postępowanie w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów„.

Źródło: UOKiK

Konferencja o prawie turystycznym w Heraklionie (Kreta)

W dniach 20-21 czerwca 2025 r. odbędzie się w Heraklionie (Kreta, Grecja) konferencja o prawie turystycznym. Więcej informacji: Tourism Law Conference.

Do sądu w sprawach z biurami podróży tylko z prawnikiem

W znacznej większości spraw sądowych nie ma obowiązku korzystania z pomocy prawnika (radcy prawnego, adwokata). Tak też jest w sprawach dotyczących biur podróży. W konsekwencji klienci biur podróży (organizatorów turystyki) czasami decydują się na skierowanie sprawy do sądu, czasem bez konsultacji z prawnikiem. Moim zdaniem – choć nie ma takiego obowiązku – to z uwagi na skomplikowane regulacje postępowania cywilnego oraz dość skomplikowane przepisy odnoszące się do odpowiedzialności organizatorów turystyki, samodzielnie, bez pomocy radcy prawnego lub adwokata, robić tego nie warto (ewentualnie z inną odpowiednią pomocą prawna, np. miejskiego/powiatowego rzecznika konsumentów).

Czasami konsultacja z prawnikiem powinna skłonić klienta biura podróży jednak do rezygnacji ze skierowania sprawy na drogę sądową. W innych przypadkach może to oznaczać również konieczność obniżenia (lub podwyższenia) kwoty dochodzonej (niż pierwotnie planowa), wreszcie oczywiście chodzi o odpowiednią argumentację, która powinna być przedstawiona w pozwie, w tym również odpowiednie wnioski dowodowe.

Proces sądowy rządzi się swoimi prawami, a sprawy dotyczące biur podróży mają swoją specyfikę. Nawet jeśli pokrzywdzenie klienta wydaje mu się oczywiste, to trzeba to jeszcze w odpowiedni sposób przełożyć na „język postępowania”. Inaczej w ten sposób podwyższamy ryzyko tego, że sprawę w całości przegramy lub też, że powództwo zostanie w istotnej części oddalone.

Powyższe uwagi przedstawiam nie tylko z uwagi na doświadczenie w takich sprawach, ale też z uwagi na zapoznanie się w ostatnim czasie z kilkoma takimi sprawami, w których osoba decydująca się na skierowanie takiej sprawy do sądu zrobiła to samodzielnie. W każdej z nich sąd zasadnie oddalił powództwo. W jednej z takich sprawa dzisiaj reprezentowałem organizatora turystyki. Sąd oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz organizatora turystyki zwrot kosztów procesu.

Oczywiście powyższe uwagi mają charakter ogólny i dotycząc większości spraw. Nie jest wykluczone, że ktoś kto nie posiada wykształcenia prawniczego będzie w stanie samodzielnie taką sprawę poprowadzić. Co do zasady jednak moim zdaniem wskazane ryzyko jest dość znaczne.

Piotr Cybula

Organizator turystyki może odpowiadać za odwołanie wycieczki (wyrok SR w Krakowie)

Dzisiaj (4.06.2025 r.) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Krowodrzy wydał wyrok w sprawie odwołania wycieczki przez organizatora turystyki. Istota sporu sprowadzała się do tego, czy organizator turystyki jest zobowiązany do zapłaty odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku odwołania przez niego wycieczki na kilkanaście dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej.

Powódki zawarły z organizatorem turystyki umowę o imprezę turystyczną do jednego z krajów Ameryki Północnej. Umowa została zawarta około pół roku przed rozpoczęciem imprezy turystycznej. Impreza miała się odbyć w kwietniu. W sposób dość przypadkowy powódki kilkanaście dni przed rozpoczęciem imprezy turystycznej dowiedziały się o jej odwołaniu. Zadzwoniły do agenta turystycznego i zapytały o możliwość zmiany wariantu ubezpieczenia. Przy okazji dowiedziały się właśnie o odwołaniu tej imprezy.

Następnie powódki po kilku dniach zawarły z tym organizatorem umowę o inną imprezę turystyczną, w zbliżonym terminie, która dla powódek stanowiła w tych okolicznościach najsensowniejszą alternatywę. Z uwagi na brak sensownej propozycji wyjazdu do wspomnianego kraju z Ameryki Północnej, powódki zawarły umowę o wyjazd do jednego z państw Azji zachodniej. Powódki zostały postawione przed ponowną koniecznością dokonania wyboru, a co do zasady ceny na krótko przed wyjazdem są niższe niż kilka miesięcy wcześniej (mówiąc w pewnym uproszczeniu).

W związku z zaistniałą sytuacją powódki wystąpiły następnie do organizatora z reklamacją. Organizator jedyne co powódkom zaproponował to bon w łącznej kwocie 500 zł. Powódki uznały, że kwota ta nie jest adekwatna do okoliczności i wystąpiły na drogę sądową.

W sprawie tej było bezsporne, że organizator odwołał imprezę turystyczną w czasie, gdy nie był uprawniony do bezkosztowego odwołania. Zgodnie z art. 47 ust. 5 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych: „Organizator turystyki może rozwiązań umowę o udział w imprezie turystycznej i dokonać pełnego zwrotu podróżnemu wpłat dokonanych z tytułu imprezy turystycznej, bez dodatkowego odszkodowania lub zadośćuczynienia” jeżeli do tego odwołania dochodzi w określonym w przepisie czasie, który w tej sprawie nie został dochowany. Jeśli z przepisu tego wynika, że w przypadku dochowania tego terminu odszkodowanie lub zadośćuczynienie się nie należy, to jeszcze nie oznacza, że w pozostałych przypadkach jest ono zawsze należne. To zależy od spełnienia ogólnych przesłanek odpowiedzialności, a więc w tym przypadku m.in. odpowiedniego wykazania, że powódki poniosły szkodę majątkową (co może być podstawą do zasądzenia odszkodowania) oraz szkodę niemajątkową (co może być podstawą do przyznania zadośćuczynienia, z uwagi na specyfikę umowy o udział w imprezie turystycznej.

Orzekając w tej sprawie sąd uznał, że powódki poniosły zarówno szkodę majątkową, jak i szkodę niemajątkową.

W zakresie szkody majątkowej sąd uznał, że powódki w zaistniałych okolicznościach biorąc pod uwagę całokształt okoliczności powinny być uprawnione do zwrotu różnicy w cenach obu wycieczek, która w tym przypadku dla każdej z powódki wyniosła (różnica) ponad 2.700 zł.

W zakresie szkody niemajątkowej sąd uznał, że powódki ją poniosły w związku z sytuacją w której zostały postawione na skutek odwołania w tak krótkim czasie imprezy turystycznej. Na tej podstawie sąd zasądził dla każdej z powódek zadośćuczynienie w wysokości ok. 1.000 zł.

Uwzględniając zasądzone w 100% koszty procesu a także odsetki sąd zasądził od organizatora dla każdej z powódek kwotę ponad ok. 5.000 zł. Przypomnę, że pierwotnie w odpowiedzi na reklamację organizator zaproponował bon w wysokości 10 razy mniejszej i to łącznie dla obydwu powódek.

Sprawa ta pokazuje, że organizatorzy turystyki w przypadku niedochowania terminu uprawniającego ich do odwołania imprezy turystycznej bez odszkodowania i zadośćuczynienia powinni się liczyć z realną odpowiedzialnością w tym zakresie względem klientów. Z drugiej strony klienci powinni mieć świadomość swoich praw w takich przypadkach, nie są bezsilni i mogą dochodzić w takich sytuacjach odpowiedzialności związanej z odszkodowaniem i zadośćuczynieniem, na tyle, na ile jest to sensownie uzasadnione w danych okolicznościach. Przykładowo jeśli ktoś na wiele miesięcy przed imprezą turystyczną zawiera umowę w bardzo dobrej cenie, to w sytuacji takiego odwołania może być zmuszony do alternatywnego zawarcia umowy z ceną znacznie wyższą. Jak wynika z tego orzeczenia, w zależności od okoliczności sprawy organizator może być zmuszony do pokrycia tej różnicy, a ponadto zapłaty zadośćuczynienia za poniesiona przez klienta szkodę niemajątkową związaną np. z dodatkowym stresem na skutek zaistnienia takiej sytuacji.

W powyższej sprawie reprezentowałem powódki, wyrok jest nieprawomocny.

dr Piotr Cybula, radca prawny

„Czego nie wolno przywieźć z wakacji?” – webinar ESPT

Europejskie Stowarzyszenie Przedsiębiorców Turystycznych (ESPT) zaprasza do udziału w webinarze informacyjnym z udziałem ekspertów Izby Celnej pt. „Czego nie wolno przywieźć z wakacji?”.

Na spotkaniu przedstawione zostaną odpowiedzi na m.in. następujące pytania:

  • co wolno, a czego absolutnie NIE wolno wwozić do Polski,
  • jakie towary wymagają zgłoszenia celnego,
  • kiedy podróżny naraża się na opłaty lub konfiskatę bagażu,
  • jak edukować klientów, by uniknąć stresu i nieprzyjemnych sytuacji po powrocie z wakacji.

Webinar odbędzie się w środę, 11 czerwca o g. 11:00 na platformie Zoom.
Udział w wydarzeniu jest bezpłatny, wymaga wcześniejszej rejestracji, która jest możliwa: tutaj.