Monthly Archives: Listopad 2008

Prawo szlaku (projekt regulacji)

Na stronie http://www.palestra.pl/index.php?go=artykul&id=2638 dostępny jest artykuł adw. Janusza Długopolskiego oraz  adw. Małgorzaty Kulig-Juźwiak pt. „Prawo szlaku„. Artykuł zawiera projekt zmian ustawodawczych w zakresie umożliwienia dostępu do terenów dla uprawiania sportu, turystyki i rekreacji wraz z uzasadnieniem. Projekt ten ma charakter propozycji regulacji.

Stanowisko Ministra Sportu i Turystyki w sprawie wymogów dotyczących kategoryzacji obiektów noclegowych

Na stronie orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/main/14E1643D dostępna jest odpowiedź Ministra Sportu i Turystyki na interpelację nr 2622 w sprawie wymogów dotyczących kategoryzacji obiektów noclegowych.

Wyróżniona praca dotycząca bezpieczeństwa na szlakach turystycznych

Kapituła Konkursu o nagrodę Ministra Sportu i Turystyki na najlepszą pracę magisterską z zakresu gospodarki turystycznej postanowiła w szóstej edycji Konkursu wyróżnić pracę magisterską Marty Miller pt. „Uwarunkowania prawne i organizacyjne bezpieczeństwa na szlakach turystycznych”. Praca ta została przygotowana w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie pod kierunkiem dr. Jerzego Gospodarka.

Nowe klauzule w rejestrze klauzul niedozwolonych

Do rejestru klauzul niedozwolonych prowadzonego w oparciu o wyroki Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wpisane zostały ostatnio następujące postanowienia dotyczące działalności w zakresie turystyki:

Numer wpisu: 1519
Data wpisu: 2008-11-18
Małgorzata Hudyma i Józef Ratajski prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą „RAJBM – IKARIA TOURS” s.c. w Warszawie
„Biuro wyłącza odpowiedzialność w stosunku do Uczestników rezygnujących z imprez w czasie jej trwania.”

Numer wpisu: 1518
Data wpisu: 2008-11-18
Małgorzata Hudyma i Józef Ratajski prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą „RAJBM – IKARIA TOURS” s.c. w Warszawie
„Podpisując umowę – zgłoszenie uczestnictwa wyrażają jednocześnie Państwo zgodę na przetwarzanie, uaktualnianie i udostępnianie swoich danych osobowych, niezbędnych dla realizacji imprezy oraz dla celów promocyjnych Biura (zgodnie z art. 23 pkt. 1 ustawy o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r.)”

Numer wpisu: 1517
Data wpisu: 2008-11-17
Andrzej Wygoda prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Biuro Podróży „Wygoda Travel”
„W przypadku rezygnacji klienta z przyczyn leżących po jego stronie takich jak: odmowy wydania paszportu, nieważność wymaganych dokumentów, niedotrzymanie przez klienta terminów wpłat, choroby lub innych wypadków losowych, uniemożliwienie przekroczenia granicy przez służby graniczne oraz innych, klient zobowiązany jest do pokrycia kosztów rezygnacji z imprezy: a) przy rezygnacji do 45 dni przed rozpoczęciem imprezy opłaty manipulacyjnej w wysokości 50 zł/os.; b) przy rezygnacji pomiędzy 44 a 31 dniem przed rozpoczęciem imprezy, tytułem faktycznie poniesionych kosztów, w wysokości nie mniejszej niż 30% ceny imprezy; c) przy rezygnacji pomiędzy 30 a 15 dniem przed rozpoczęciem imprezy tytułem faktycznie poniesionych kosztów, w wysokości nie mniejszej niż 30% ceny imprezy; d) przy rezygnacji pomiędzy 14 a 8 dniem przed rozpoczęciem imprezy tytułem faktycznie poniesionych kosztów, w wysokości nie mniejszej niż 60% ceny imprezy; e) przy rezygnacji krótszej niż 7 dni przed rozpoczęciem imprezy, w wysokości odpowiadającej wartości faktycznie poniesionych kosztów oraz strat jakie poniosło Biuro Podróży Wygoda Travel na skutek rezygnacji klienta z imprezy w powyższym terminie.”

Numer wpisu: 1516
Data wpisu: 2008-11-14
Polska Żegluga Bałtycka S.A. z siedzibą w Kołobrzegu
„Polferries zobowiązuje się do rozpatrzenia reklamacji w ciągu 30 dni od dnia otrzymania reklamacji, przy czym termin ten może być wydłużony o kolejne 30 dni w przypadku konieczności uzyskania informacji od kontrahentów Polferries przebywających za granicą albo od osób przebywających za granicą.”

Stanowisko Komisji Europejskiej odnośnie ograniczeń w świadczeniu usług przewodnika turystycznego

Od dnia 20 października 2007 r., kiedy to nowa dyrektywa 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych będzie musiała zostać wprowadzona w życie we wszystkich państwach członkowskich UE, nie będzie można wymagać żadnego uprzedniego uznania kwalifikacji zawodowych. Wykwalifikowany i legalnie działający w swoim kraju przewodnik turystyczny będzie miał prawo świadczyć usługi w innym państwie członkowskim. Raz na rok może być wymagane składanie władzom przyjmującego państwa członkowskiego deklaracji o świadczeniu usług w tym państwie członkowskim. Państwa członkowskie UE nie mogą wymagać dodatkowej szczegółowej licencji krajowej, ani też weryfikacji tego, czy przewodnik turystyczny z zagranicy jest wyspecjalizowany w wszystkich regionach państwa, w którym świadczy on usługi przewodnika. Jeżeli zawód przewodnika turystycznego nie podlega regulacji w kraju pochodzenia usługodawcy, wówczas przewodnik turystyczny musi zaświadczyć, że wykonywał ten zawód w kraju
pochodzenia przez ostatnie dwa lata. Oznacza to, że przewodnicy turystyczni, którzy świadczą usługi jedynie okazjonalnie, nie będą już musieli składać wniosków o uznawanie.

– Uregulowanie zawodu przewodnika turystycznego we Włoszech i działania Komisji przeciw włoskiemu prawodawstwu naruszającemu swobodę świadczenia usług Komisja Europejska prowadzi obecnie postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przeciw Włochom (patrz oświadczenie prasowe IP/04/1303 z dnia 26.10.2004 r.), ponieważ policja włoska nakłada grzywny na przewodników turystycznych z innych państw członkowskich UE towarzyszących grupom zwiedzającym muzea i pomniki historyczne. Regularnie też uniemożliwia się im świadczenie usług przewodnika. W 1991 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł w sprawie przeciw Włochom, że wszelkie zasady krajowe, które uzależniają świadczenie usług przez przewodników turystycznych od posiadania licencji wymagającej szczególnego szkolenia potwierdzonego dyplomem (wydawanym na szczeblu lokalnym), w przypadkach, gdy usługi te polegają na oprowadzaniu turystów po miejscach innych niż muzea czy pomniki historyczne – które można zwiedzać tylko z wyspecjalizowanymi przewodnikami – stoją w sprzeczności z zasadą swobody świadczenia usług1, a zatem i prawem UE. Oprócz wszelkich pozostałych kwalifikacji przewodników władze włoskie wymagają obecnie kwalifikacji krajowych. W art. 2 dekretu prezydenckiego z dnia 13 grudnia 1995 r. Włochy opublikowały listę wyszczególniającą miejsca, w których turyści mogą być oprowadzani tylko przez wyspecjalizowanych przewodników posiadających szczególne kwalifikacje krajowe. Lista ta obejmuje znaczną część miejsc we Włoszech często odwiedzanych przez grupy turystyczne. Wymienia się na niej ponad 2500 lokalizacji, w tym całe miasto Wenecja i historyczne centra 30 miast, takich jak Rzym, Florencja, Siena i Perugia, jak również inne publicznie dostępne miejsca we Włoszech. W rezultacie policja włoska uniemożliwia przewodnikom z innych państw członkowskich towarzyszącym grupom turystycznym w czasie wizyty we Włoszech wypełnianie roli przewodnika dla ich grup w takich miejscach, a niekiedy nakłada też natychmiastowe grzywny. Prawdą jest, że Europejski Trybunał Sprawiedliwości ustanowił wyjątek obejmujący „muzea i pomniki historyczne, które można zwiedzać tylko w towarzystwie zawodowego i wyspecjalizowanego przewodnika”. Jednak w październiku 2004 r. Komisja uznała, że rozmiar i zakres włoskiej listy znacznie przekracza zakres wyjątku ustanowionego przez Trybunał i pozbawia orzeczenie Trybunału treści oraz wartości, w szczególności poprzez stwarzanie wymogu zwiedzania przez grupy turystów w towarzystwie wyspecjalizowanego przewodnika miejsc, które turyści mogą zwiedzać bez żadnego przewodnika, jeżeli tak postanowią. Wystąpiono do Włoch o dokonanie przeglądu rzeczonej listy. W dniu 15 grudnia 2005 r. państwo włoskie oraz regiony osiągnęły porozumienie w sprawie zmiany art. 2 dekretu prezydenckiego z dnia 13 grudnia 1995 r., w którym wymienia się wszystkie miejsca, które mogą być zwiedzane tylko w obecności wykwalifikowanego przewodnika. Zaproponowano skreślenie z tej listy całych miast i historycznych centrów miast. W dniu 24 listopada 2006 r. w Rzymie odbyło się spotkanie władz włoskich ze służbami Komisji. Komisja wezwała władze włoskie do pilnego przyjęcia środków wykonawczych w odniesieniu do porozumienia z grudnia 2005 r. i zaznaczyła, że w pełni zdaje sobie sprawę z kompleksowości tego przedsięwzięcia, ponieważ wszystkie włoskie regiony będą musiały zatwierdzić tekst legislacyjny”.

podkr. P.C.

Pełna wersja tego dokumentu dostępna jest na stronie: http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2004_2009/documents/cm/672/672007/672007pl.pdf

Ustawa o usługach turystycznych – proponowane kierunki zmian (konferencja – 17.X.2008)

W dniu 17 października 2008 r. odbyła się zorganizowana przez Zakład Prawa i Organizacji Turystyki AWF Kraków konferencja naukowa na krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego nt. „Ustawa o usługach turystycznych – proponowane kierunki zmian”. Ustawa ta została uchwalona 29 sierpnia 1997 r. Weszła w życie z dniem 1 lipca 1998 r. W tym roku upływa więc dziesięciolecie jej obowiązywania. Rocznica ta stanowiła dobrą okazją do zorganizowania spotkania celem zweryfikowania jej rozwiązań, jak i dyskusji nad dalszymi kierunkami jej doskonalenia. Temu poświęcona była zorganizowana konferencja. Wzięło w niej udział kilkadziesiąt osób, w tym przedstawiciele Ministerstwa Sportu i Turystyki, czołowych organizacji turystycznych, jak i wielu ośrodków akademickich.

Punktem odniesienia była przygotowywana przez Ministerstwo Sportu i Turystyki nowelizacja ustawy o usługach turystycznych. Na konferencji przedstawiony został nieoficjalny i jeszcze roboczy jej projekt. Był to kolejny krok w stosunku do wcześniej opublikowanego dokumentu pt. „Kierunki i zakres nowelizacji ustawy o usługach turystycznych” oraz późniejszego projektu założeń nowelizacji ustawy o usługach turystycznych. Rozwiązania te, co należy jeszcze raz podkreślić, mają jedynie charakter propozycji zmian.

Na konferencji zaprezentowane zostały referaty wprowadzające, które stanowiły punkt wyjścia do dalszej dyskusji. Dotyczyły one poszczególnych rozdziałów ustawy o usługach turystycznych. Poprzedził je ogólny referat wygłoszony przez prowadzącego konferencję, współautora tego projektu, dr. Jerzego Raciborskiego pt. „Wprowadzenie do problematyki projektu nowelizacji ustawy o usługach turystycznych. Zwrócił on w nim w szczególności uwagę, że w zasadzie nie ma obecnie konieczności nowelizacji ustawy, a jej celem ma być udoskonalenie i uporządkowanie obecnych regulacji.

Kolejne referaty wygłosili:

– dr Piotr Cybula, Wprowadzenie do propozycji zmian przepisów rozdziału I ustawy o usługach turystycznych – „Przepisy ogólne”;

– dr Jerzy Raciborski, Wprowadzenie do propozycji zmian przepisów rozdziału II ustawy o usługach turystycznych – „Organizatorzy turystyki, pośrednicy i agenci turystyczni”;

– dr Piotr Cybula, Wprowadzenie do propozycji zmian przepisów rozdziału III ustawy o usługach turystycznych – „Ochrona klienta”;

– dr Jerzy Raciborski, Wprowadzenie do propozycji zmian przepisów rozdziału IV ustawy o usługach turystycznych – „Przewodnicy turystyczni i piloci wycieczek”;

– dr Jerzy Raciborski, Wprowadzenie do propozycji zmian przepisów rozdziału V ustawy o usługach turystycznych – „Usługi hotelarskie”.

W referatach tych przedstawiono w odpowiednim zakresie poszczególne proponowane regulacje, uzasadniono potrzebę zmiany, jak i wskazano konsekwencje wprowadzenia tych zmian w życie. Niektóre z nich spotkały się z pełnym zrozumieniem i akceptacją, inne były źródłem gorącej dyskusji.

Co do szczegółów propozycji zmian – P. Cybula, Ustawa o usługach turystycznych – proponowane kierunki zmian cz. I, „Rynek Podróży” 2008, nr 11-12, s. 43-44; druga część artykułu ukaże się w kolejnym numerze tego czasopisma.

dr Piotr Cybula

Kierunki nowelizacji ustawy o usługach turystycznych w zakresie przewodnictwa turystycznego i pilotażu

Podczas „IV Forum Pilotażu i Przewodnictwa” (Kraków, 4-5 grudnia 2008)    
dr Jerzy Rarciborski
wystąpi z referatem pt. „Kierunki nowelizacji ustawy o usługach turystycznych w zakresie przewodnictwa turystycznego i pilotażu„.

Wystąpienie planowane jest w czasie sesji plenarnej w pierwszym dniu konferencji (11-12.30).

Więcej informacji na temat forum: http://www.federation-guides.pl/news-2.htm

PIT vs. Prezes UOKiK

Ostatnio Polska Izba Turystyki zarzuciła Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów naruszenie dobrego imienia organizatorów turystyki, których dane zostały ujawnione przed zakończeniem postępowania w sprawie kontroli wzorców umownych. Zostały one opublikowane w raporcie z kontroli organizatorów turystyki. Do problemu tego odniósł się dr. Ireneusz C. Kamiński (adiunkt w Zespole Prawa Międzynarodowego i Europejskiego Instytutu Nauk Prawnych PAN, wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, ekspert Rady Europy w dziedzinie swobody wypowiedzi oraz prawa mediów, współpracownik i konsultant wielu organizacji). W jego ocenie „tak czynności kontrolne podjęte w ramach postępowania wyjaśniającego, jak i późniejsza publikacja wyników kontroli w postaci Raportu, miały oparcie w przepisach prawa. Postępowanie wyjaśniające, które ma wstępny charakter, nie wymagało zastosowania przepisów i gwarancji procesowych powiązanych z „właściwymi” postępowaniami kończonymi decyzją administracyjną. UOKiK był uprawniony do ujawnienia wyników swojej kontroli nie tylko ze względu na reguły ustawowe (ustawa o dostępie do informacji), ale i zasady konstytucyjne, które stanowią normatywny fundament takich reguł oraz określają sposób dokonywania ich wykładni. Zarzuty postawione przez PIT trzeba więc w konsekwencji uznać za nieuzasadnione”.

Szersza argumentacja zostanie przedstawiona w artykule dr. Ireneusza C. Kamińskiego pt. „Kilka uwag w sprawie sporu Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Polskiej Izby Turystyki”, który ukaże się wkrótce w jednym z czasopism naukowych poświęconych turystyce.

Turystyka a prawo – nowa publikacja

W oparciu m.in. o referaty wygłoszone podczas trwającej w dniach 21-22 września 2007 r. w Suchej Beskidzkiej konferencji, powstała opublikowana niedawno książka pt. „Turystyka a prawo. Aktualne problemy legislacyjne i konstrukcyjne”. Została ona przygotowana pod redakcją dr. Piotra Cybuli i dr. Jerzego Raciborskiego. Składa się na nią 28 następujących artykułów:

J. Sondel, U początków prawa turystycznego. Zarys problematyki (1945-1989)

H. Zawistowska, Ochrona konsumenta imprez turystycznych w prawie UE i państw członkowskich

M. Nesterowicz, Projekt regulacji umowy o podróż w kodeksie cywilnym

B. Gnela, Zakres podmiotowy przepisów ustawy o usługach turystycznych dotyczących ochrony klienta (konsumenta) a zakres podmiotowy umowy o imprezę turystyczną)

M. Gwoździcka, Pojęcie klienta w ustawie o usługach turystycznych w świetle definicji konsumenta w prawie wspólnotowym i krajowym

A. Kurowska, Problemy we wdrożeniu art. 7 dyrektywy 90/314/EWG do prawa niemieckiego

E. Rott-Pietrzyk, Agent turystyczny jako rzekomy pełnomocnik organizatora turystyki

P. Cybula, Charakter prawny umowy o imprezę turystyczną

I. Kuska-Żak, Odpowiedzialność organizatora turystyki za szkodę niemajątkową powstałą wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy o imprezę turystyczną

N. Żytkiewicz, Ograniczenie odpowiedzialności organizatora turystyki z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy o imprezę turystyczną na podstawie umowy międzynarodowej

E. Rutkowska, Mechanizmy i instrumenty ochrony konsumenta przed niedozwolonymi klauzulami umownymi w umowach o świadczenie usług turystycznych

E. Pawłowska, M. Czajkowski, Niedozwolone klauzule umowne zawierane przez organizatorów turystyki w umowach o świadczenie usług turystycznych

K. Sondel, Problematyka tzw. wycieczek fakultatywnych a cywilnoprawna odpowiedzialność organizatora turystyki względem klienta

P. Mostowik, Wybrane zagadnienia kolizyjnoprawne w regulacjach dotyczących turystyki

M. Żak, Skutki śmierci klienta w umowie o imprezę turystyczną (o podróż)

R. Flejszar, K. Gajda, Postępowanie reklamacyjne w sprawach dotyczących imprez turystycznych – uwagi de lege lata i de lege ferenda

H. Zawistowska, Systemy zabezpieczenia finansowego interesów nabywców imprez turystycznych na wypadek niewypłacalności ich organizatorów w państwach członkowskich UE

M. K. Kolasiński, Mechanizmy zapewniające realny wymiar odpowiedzialności odszkodowawczej biur podróży w prawie polskim w świetle standardów wspólnotowych

D. Wolski, Prawne uwarunkowania tzw. wypraw partnerskich

J. Gospodarek, Bezpieczeństwo na szlakach turystycznych

E. Wieczorek, Działalność przewodników turystycznych a zasada swobody działalności gospodarczej

A. Kremer, Opieka dyplomatyczna i konsularna nad turystą – wybrane aspekty

I. C. Kamiński, Reklama turystyczna i krytyka jakości usług turystycznych – kilka uwag o standardach wynikających z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu

J. Ożegalska-Trybulska, Ochrona nazw obiektów hotelarskich w Internecie

G. Mikrut, W. Jarek, Ochrona informacji w przedsiębiorstwie turystycznym

P. Chmielnicki, Status Polskiej Organizacji Turystycznej i tryb pracy jej organów

P. Stec, Lokalne i regionalne organizacje turystyczne jako stowarzyszenia szczególnego rodzaju

M. Chudzik, Opodatkowanie marży jako sposób opodatkowania usług turystycznych podatkiem od towarów i usług

Książkę można nabyć m.in. w Wyższej Szkole Turystyki i Ekologii w Suchej Beskidzkiej, która jest jej wydawcą (osoba odpowiedzialna za sprzedaż: Anna Maria Oleksa – 033 874 46 05 lub szkola@wste.edu.pl).

Kwestionowane ryczałtowe potrącenia

W „Rzeczpospolitej” z 5 listopada 2008 r. opublikowany został artykuł autorstwa Michała Kosiarskiego pt. „Biuro nie może zarabiać na rezygnacji z wycieczki„. W artykule tym omawiany jest wyrok Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (sygn. XVII Amc 47/08), w którym sąd ten uznał za niedozwolone postanowienie umowne upoważniające organizatora turystyki do dokonania ryczałtowych potrąceń od rezygnującego z wyjazdu turysty z przyczyn takich jak np. odmowa wydania paszportu, brak wizy, brak dokumentów uprawniających do przekroczenia granicy, choroba, sprawy rodzinne, niemożność otrzymania urlopu. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wcześniej już wielokrotnie kwestionował tego rodzaju postanowienia. W praktyce wielu organizatorów turystyki stosuje je w dalszym ciągu.

Szerzej: http://www.rp.pl/artykul/214790.html