Jak podaje Rzeczpospolita, Sąd Najwyższy w uchwale z 13 stycznia 2011 r. (III CZP 119/10) uznał, że postanowienie wzorca umowy sprzeczne z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawy nie może być uznane za niedozwolone postanowienie umowne w rozumieniu art. 3851 § 1 kodeksu cywilnego.
Uchwała ta może mieć fundamentalne znaczenie dla praktyki Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W przypadku gdy np. kwestionowane postanowienie umowne narusza bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawy o usługach turystycznych, sąd może – kierując się tą uchwałą – nie uznać postanowienia za niedozwolone postanowienie umowne. Wiele postanowień wpisanych dotychczas do rejestru klauzul niedozwolonych to postanowienia, które jednocześnie są nieważne z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawy o usługach turystycznych.
dr Piotr Cybula
Zob. I. Lewandowska, Nie każdą klauzulą zajmie się sąd ochrony konsumentów, Rzeczpospolita z 21 stycznia 2011 r., http://www.rp.pl/artykul/212825,597269-Nie-kazda-klauzula-zajmie-sie-sad-konsumencki.html
PRAWO TURYSTYCZNE 