Monthly Archives: Luty 2021

Obecne ograniczenia związane ze świadczeniem usług hotelarskich skłaniają wielu hotelarzy do poszukiwania możliwych sposobów świadczenia tego rodzaju usług. Niektórzy hotelarze tworzą pewne pakiety, które – na pierwszy rzut oka mieszcząc się w dopuszczalnych sposobach świadczenia usług w świetle regulacji „covidowych” – mogą jednak budzić wątpliwości w świetle ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Ta ostatnia ustawa wprowadza określone wymogi w związku m.in. z organizowaniem imprez turystycznych, zaczynając od tego, że przedsiębiorca taki powinien posiadać wpis w rejestrze organizatorów turystyki i podmiotów ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych.

Co to jest impreza turystyczna? Zgodnie z ustawową definicją to połączenie co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych na potrzeby tej samej podróży lub wakacji, spełniające warunki, o których mowa w art. 5 ust. 1. Z tego ostatniego przepisu wynika, że do tworzenia imprezy turystycznej dochodzi m.in. jeżeli usługi turystyczne zostały połączone przez jednego przedsiębiorcę turystycznego, w tym na prośbę podróżnego lub zgodnie z jego wyborem, przed zawarciem umowy obejmującej wszystkie usługi.

Dodać należy, że zgodnie z ustawową definicją przez usługę turystyczną należy rozumieć:

a)     przewóz pasażerów,

b)    zakwaterowanie w celach innych niż pobytowe, które nie jest nieodłącznym elementem przewozu pasażerów,

c)     wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych,

d)    inną usługę świadczoną podróżnym, która nie stanowi integralnej części usług wskazanych w lit. a–c.

Czy więc np. oferowanie pakiet składającego się zakwaterowania i usług spa stanowi imprezę turystyczną? Pewną podpowiedź w tym zakresie daje preambuła dyrektywy 2015/2302, gdzie czytamy:

Na potrzeby zdefiniowania imprezy turystycznej lub powiązanych usług turystycznych należy brać pod uwagę – jako jedyne kryterium – połączenie różnych rodzajów usług turystycznych, takich jak zakwaterowanie, przewóz pasażerów autobusem, koleją, drogą wodną lub lotniczą, a także wynajem pojazdów silnikowych lub niektórych motocykli. (…) Ponadto usługi, które są nieodłączną częścią innej usługi turystycznej, nie powinny być uważane za odrębne usługi turystyczne. Chodzi tu na przykład o transport bagażu świadczony w ramach przewozu pasażerów, drobne usługi transportowe, takie jak przewóz pasażerów w ramach wycieczki z przewodnikiem lub transfer pomiędzy hotelem a lotniskiem lub stacją kolejową, posiłki, napoje oraz sprzątanie zapewnione w ramach zakwaterowania lub dostęp do urządzeń na miejscu, takich jak np. basen, sauna, spa lub sala treningowa przeznaczona dla gości hotelu. (…) Inne usługi świadczone turystom, które nie są nieodłączną częścią przewozu pasażerów, zakwaterowania lub wynajmu pojazdów silnikowych lub niektórych motocykli, mogą na przykład obejmować: wstępy na koncerty, imprezy sportowe, wycieczki lub wstępy do parków rozrywki, wycieczki z przewodnikiem, karnety narciarskie i wypożyczanie sprzętu sportowego, takiego jak sprzęt narciarski lub zabiegi balneologiczne (spa). Jeżeli jednak takie usługi są połączone tylko z jedną usługą turystyczną innego rodzaju, na przykład z zakwaterowaniem, powinno to prowadzić do powstania imprezy turystycznej lub powiązanej usługi turystycznej tylko w przypadku, gdy usługi te stanowią znaczną część wartości tej imprezy lub powiązanej usługi turystycznej lub gdy są one reklamowane jako istotny element tej podróży lub tych wakacji, lub gdy z innych względów stanowią istotny element tej podróży lub tych wakacji. W przypadku gdy inne usługi świadczone turystom stanowią 25 % lub więcej wartości danego połączenia, usługi te powinny być uważane za stanowiące znaczną część wartości imprezy turystycznej lub powiązanej usługi turystycznej. Należy wyjaśnić, że w przypadku gdy dodawane są inne usługi świadczone turystom – na przykład do zakwaterowania w hotelu zarezerwowanego jako odrębna usługa, po przybyciu podróżnego do hotelu – nie powinny one stanowić imprezy turystycznej. Nie powinno to prowadzić do obchodzenia przepisów niniejszej dyrektywy w taki sposób, że organizatorzy lub sprzedawcy detaliczni oferowaliby podróżnemu wybór dodatkowych usług świadczonych turystom z wyprzedzeniem, po czym oferowaliby zawarcie umowy na te usługi dopiero po rozpoczęciu realizacji pierwszej usługi turystycznej.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych:

Do utworzenia imprezy turystycznej nie dochodzi, mimo spełnienia przesłanek, o których mowa w ust. 1, w przypadku połączenia nie więcej niż jednego rodzaju usługi turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 1 lit. a, b albo c, z jedną lub kilkoma usługami turystycznymi, o których mowa w art. 4 pkt 1 lit. d, które:

1)     stanowią mniej niż 25% łącznej wartości połączonych usług turystycznych i nie są reklamowane jako istotny element tego połączenia, ani nie stanowią istotnego elementu z innych przyczyn lub

2)     zostały wybrane i nabyte po rozpoczęciu realizacji usługi turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 1 lit. a, b albo c.

Generalnie rzecz biorąc każdy przypadek powinie być oceniany indywidualnie w świetle tej – co by nie mówić – skomplikowanej definicji imprezy turystycznej. Jak wskazałem na początku, hotelarze powinni więc przy tworzeniu pakierów zachować z tego powodu ostrożność, zwłaszcza w „covidowych” czasach, skłaniających do większych poszukiwań możliwych sposobów prowadzenia działalności. Trzeba pamiętać, że organizowanie imprez turystycznych w rozumieniu wspomnianej ustawy obejmuje również formy, które niewiele mają wspólnego z tradycyjnym działaniem „biur podróży”, a świadczenie takich usług bez spełnienia przewidzianych tą ustawą wymogów wiąże się z możliwością zastosowania różnego rodzaju sankcji.

Piotr Cybula