Category Archives: Uncategorized

Wsparcie Rzecznika Praw Pasażerów?

Problematyka postępowań przed Rzecznikiem Praw Pasażerów od samego początku budzi sporo wątpliwości, przede wszystkim w związku z czasem rozpatrywania wniosków pasażerów. Sprawą jakiś czas temu zajmował się Rzecznik Praw Obywatelskich, ale niestety niewiele to zmieniło. Tematem tym spróbowałem RPO zainteresować ponownie. Otrzymałem dzisiaj poniższą odpowiedź:

Po czym wszedłem na stronę internetową Rzecznika Praw Pasażerów i zapoznałem się z opublikowanym dzisiaj poniższym komunikatem (fragment, pisownia zachowana, podkreślenia: P.C.):

Z uwagi na bardzo dużą liczbę wniosków ADR składanych do Rzecznika liczoną w tysiącach i ograniczone zasoby kadrowe do ich rozpatrywania, informujemy, że czas oczekiwania na przeprowadzenie postępowania ADR jest wydłużony. Wnioski są rozpatrywane zgodnie z kolejnością wpływu.

ktualnie prowadzone są postępowania ADR z wniosków złożonych w trzecim kwartale 2021r.

Przypomnę, że zgodnie z regulaminem tego postępowania: „Rozpatrzenie wniosku, przeprowadzenie postępowania ADR oraz udostępnienie stronom wyniku postępowania ADR powinno nastąpić nie później niż w ciągu 90 dni od dnia doręczenia kompletnego wniosku Rzecznikowi”.

Czy rzeczywiście podjęto odpowiednie działania w celu wsparcia finansowego i organizacyjnego Rzecznika Praw Pasażerów?

MEiN: nauczyciel uczestniczący w wycieczce powinien zachować prawo do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w czasie których sprawował opiekę nad uczniami

W praktyce wiele wątpliwości pojawia się odnośnie do sposobu rozliczenia przez nauczycieli godzin przepracowanych podczas wycieczek szkolnych. Ostatnio z interpelacją w tej sprawie wystąpiła poseł Małgorzata Pępek. Zamieszczam ją poniżej, wraz z – korzystną dla nauczycieli – odpowiedzią na nią ze strony wiceministra Ministerstwa Edukacji i Nauki Dariusza Piontkowskiego:

Interpelacja nr 39456

do ministra edukacji i nauki

w sprawie ponadwymiarowych godzin pracy nauczycieli

Zgłaszający: Małgorzata Pępek

Data wpływu: 28-02-2023

Szanowny Panie Ministrze!

Wycieczki nalezą do najbardziej wszechstronnych organizacyjnych form pracy dydaktyczno-wychowawczej i działalności turystyczno-wychowawczej w szkole. Służą przede wszystkim wzbogaceniu wiadomości, zdobywaniu umiejętności i nawyków kulturalnego spędzania czasu, pomagają w kształtowaniu poglądu na świat, w wychowaniu estetycznym i zdrowotnym uczniów. Wycieczka szkolna w definicji Wincentego Okonia to „jedna z form dydaktyczno-wychowawczej szkoły, umożliwiająca uczniom bezpośrednie poznanie środowiska lokalnego, własnego regionu, kraju ojczystego bądź innych krajów, ich właściwości geograficznych, historycznych, etnicznych, kulturowych lub gospodarczych”.

Podstawy programowe wszystkich szkół określają wycieczki jako jedną z metod realizacji treści w nich zawartych. Realizując wycieczkę szkolną, za zgodą dyrektora, nauczyciel pozostaje w gotowości do pracy w miejscu wskazanym przez pracodawcę. Realizuje ją często w wymiarze przekraczającym przydział zajęć w danym dniu, który wynika z tygodniowego rozkładu zajęć, tworzonego w oparciu o plan organizacyjny szkoły czy placówki. Realizując wycieczkę jest on oddelegowany przez dyrektora do innej pracy, którą wykonuje zamiast lekcji i dlatego należy mu się pełne wynagrodzenie. Podobna sytuacja dotyczy innych organizowanych przez szkoły przedsięwzięć takich jak: zawody sportowe, konkursy przedmiotowe, projekty i staże, olimpiady itp.

Stosując powyższe oraz w oparciu o odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki pana Dariusza Piontkowskiego z dnia 06.05.2021 r., stanowisko Jerzego Jakubczuka, dyrektora Departamentu współpracy z Samorządem Terytorialnym w MEiN z dnia 29.10.2019 r., wyrok Sądu Najwyższego w Lublinie (IV P 381/14) oraz wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach (VI P 165/07) za realizowaną wycieczkę szkolną, część dyrektorów wypłaca nauczycielom pełne wynagrodzenie.

Nie mniej jednak rozliczanie godzin ponadwymiarowych nauczycieli w praktyce nadal budzi wiele wątpliwości. Dyrektorzy szkół mają wątpliwości prawne, w jaki sposób należy nauczycielom wypłacać wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe stałe godziny ujęte w tygodniowym planie pracy nauczyciela przydzielone w arkuszu organizacyjnym w danym roku szkolnym.

W związku z powyższym proszę o odpowiedź na następujące pytania:

1. Czy możliwe jest wprowadzenie jednoznacznego zapisu w przepisach prawa oświatowego dot. sposobu wynagradzania nauczycieli przebywających na wycieczkach szkolnych, zawodach, konkursach itp., z zachowaniem prawa do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe przydzielone w arkuszu organizacyjnym szkoły?

2. Kiedy można spodziewać się odpowiednich przepisów w tym zakresie?

3. Czy nauczycielowi przysługuje wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe podczas: dni wolnych od zajęć dydaktycznych (np. rozpoczęcie, zakończenie roku szkolnego, Dnia Edukacji Narodowej), udziału nauczyciela w rekolekcjach, udziału nauczyciela w olimpiadach przedmiotowych i konkursach przedmiotowych oraz zawodach sportowych, udziału nauczyciela wraz z uczniami tej szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, w wycieczkach lub imprezach szkolnych, udziału nauczyciela wraz z uczniami tej szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, w wyjazdach realizowanych z projektów unijnych, udziału nauczyciela wraz z uczniami tej szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, w obozach sportowych i „zielonych szkołach”, w czasie delegacji służbowej związanej z udziałem nauczyciela w konferencjach metodycznych, warsztatach, szkoleniach, zawieszenia zajęć w związku z mrozami, epidemią lub innymi przyczynami niezależnymi od nauczyciela, usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela w szkole związanej z urlopem okolicznościowym, z tytułu opieki nad dzieckiem do lat 14?

Z poważaniem

Małgorzata Pępek
Poseł na Sejm RP

I odpowiedź na interpelację:

Odpowiedź na interpelację nr 39456

w sprawie ponadwymiarowych godzin pracy nauczycieli

Odpowiadający: sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki Dariusz Piontkowski

Warszawa, 22-03-2023

Szanowna Pani Poseł,

zgodnie z art. 35 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2021 r. poz. 1762, z późn. zm.) godzinami ponadwymiarowymi są godziny zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych powyżej tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin, przydzielone nauczycielowi i ujęte w arkuszu organizacyjnym szkoły. Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe wypłaca się według stawki osobistego zaszeregowania nauczyciela, z uwzględnieniem dodatku za warunki pracy.

W obecnym stanie prawnym przepisy ustawy – Karta Nauczyciela nie zawierają norm jednoznacznie rozstrzygających kwestię prawa nauczyciela do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe przydzielone nauczycielowi ale niezrealizowane z przyczyn nieleżących po stronie nauczyciela.

Warto przypomnieć, że obowiązujące do 1992 r. brzmienie przepisu art. 35 ust. 4 ustawy – Karta Nauczyciela jednoznacznie określało, że wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe przydzielone nauczycielowi w planie organizacyjnym szkoły wypłaca się według stawki osobistego zaszeregowania nauczyciela, z uwzględnieniem dodatków, o których mowa w art. 34, również w wypadku usprawiedliwionego nieodbycia zajęć. Jednak ustawą z dnia czerwca 1992 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela (Dz. U. poz. 252, z późn. zm.) przepis ten został zmieniony w związku z koncepcją przeniesienia dotychczasowych regulacji ustawowych, dotyczących czasu pracy i wynagradzania nauczycieli, do układu zbiorowego pracy. W późniejszym okresie nie powrócono już do regulowania w ustawie zasad wypłacania wynagrodzenia za nieodbyte godziny ponadwymiarowe, ustawodawca przyjął bowiem, że materia ta zostanie objęta zakresem przedmiotowym regulaminów, o których mowa w art. 30 ust. 6 ustawy – Karta Nauczyciela, stosownie do upoważnienia przewidzianego w art. 30 ust. 6 pkt 2 tej ustawy.

Jednak w ostatnich latach w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. akt IIISA/Łd135/20) ukształtowało się stanowisko, że rada gminy ma jedynie kompetencje do określenia szczegółowych warunków obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw. Zdaniem sądów administracyjnych, w tych ramach nie mieści się natomiast upoważnienie do decydowania o zachowaniu lub utracie przez nauczyciela prawa do wynagrodzenia za niezrealizowane godziny ponadwymiarowe. Określenie zatem przypadków, w których nauczycielowi nie przysługuje prawo do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe nie mieści się w granicach upoważnienia ustawowego zawartego w art. 30 ust. 6 ustawy – Karta Nauczyciela. Nie można bowiem uznać, iż wskazanie przez radę gminy w uchwale w sprawie wynagradzania nauczycieli przypadków, w których wynagrodzenie nie przysługuje, stanowi określenie warunków (szczegółowych) obliczania i wypłacania wynagrodzenia.

Konsekwencją powyższej linii orzeczniczej sądów administracyjnych jest zatem konieczność dokonywania interpretacji przepisów dotyczących wynagradzania za nieodbyte godziny ponadwymiarowe przez podmioty stosujące prawo w odniesieniu do indywidualnych stanów faktycznych z wykorzystaniem m.in. poglądów doktryny oraz orzecznictwa sądów pracy w tej kwestii. W świetle aktualnych wyroków sądów nauczyciel jest uprawniony do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe faktycznie zrealizowane. Nauczyciel zachowuje prawo do wynagrodzenia za niezrealizowane godziny ponadwymiarowe tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Każdą przyczynę niezrealizowania godzin ponadwymiarowych należy zatem rozpatrywać odrębnie, czy istnieje podstawa prawna do wypłaty wynagrodzenia za niezrealizowane godziny ponadwymiarowe z tej przyczyny.

Za rozliczanie czasu pracy nauczyciela odpowiedzialny jest dyrektor szkoły, który stosownie do art. 68 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082, z późn. zm.) jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami i w szczególności decyduje w sprawach zatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki. Natomiast nauczyciel, który nie zgadza się z decyzją pracodawcy, może dochodzić swoich praw na drodze sądowej, bowiem stosownie do treści art. 91c ust. 2 ustawy – Karta Nauczyciela, spory o roszczenia ze stosunku pracy nauczycieli, niezależnie od formy nawiązania stosunku pracy, rozpatrywane są przez sądy pracy.

W kwestii naliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w czasie dni wolnych od zajęć dydaktycznych albo dni wolnych od zajęć dydaktyczno-wychowawczych wypowiedział się skład siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego – Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, który w uchwale z dnia 29 marca 1989 r., sygn. akt III PZP 53/88, stwierdził, że „zamieszczenie w planie organizacyjnym szkoły godzin ponadwymiarowych przypadających w dniach ustawowo wolnych od pracy oraz w dniach wolnych od pracy i w okresach przerw w pracy szkoły ustalonych w przepisach o organizacji roku szkolnego, w których nie odbywają się zajęcia dydaktyczne lub wychowawcze, nie uprawnia do wynagrodzenia przewidzianego (…) za nieodbyte godziny ponadwymiarowe.” Warto zauważyć, że w uzasadnieniu do uchwały, sąd zaznaczył, że powyższa zasada nie dotyczy „przydzielonych nauczycielowi prawidłowo zajęć w godzinach ponadwymiarowych, także w wymienionych dniach wolnych od pracy lub w okresach przerw w pracy, jeżeli szkoła prowadzi wówczas określoną działalność dydaktyczną lub wychowawczą. Odnosi się to także do placówek oświatowo-wychowawczych o ruchu ciągłym (np. domy dziecka, internaty, ośrodki szkoleniowe, zakłady wychowawcze oraz szkoły zaoczne), w których zajęcia prowadzone są również w niedziele czy święta.”.

W świetle ww. uchwały oraz przepisów określających dni wolne od pracy (ustawa z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy – Dz. U. z 2020 r. poz. 1920, rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 sierpnia 2017 r. w sprawie organizacji roku szkolnego – Dz. U. poz. 1603, z późn. zm.), nauczycielowi nie przysługuje wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe zamieszczone w planie organizacyjnym szkoły w następujących dniach:

  1. 1 stycznia – Nowy Rok,
  2. 6 stycznia – Święto Trzech Króli,
  3. pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
  4. drugi dzień Wielkiej Nocy,
  5. 1 maja – Święto Państwowe,
  6. 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja,
  7. pierwszy dzień Zielonych Świątek,
  8. dzień Bożego Ciała,
  9. 1 listopada – Wszystkich Świętych,
  10. 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości,
  11. 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
  12. 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia;
  13. niedziele,
  14. wolnych od pracy w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, określonych przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia,
  15. zimowej przerwy świątecznej , która trwa od dnia 23 grudnia do dnia 31 grudnia lub od dnia 22 grudnia do dnia 31 grudnia, jeżeli dzień 22 grudnia wypada w poniedziałek,
  16. wiosennej przerwy świątecznej, która rozpoczyna się w czwartek poprzedzający święta i kończy w najbliższy wtorek po świętach,
  17. ferii zimowych, które trwają dwa tygodnie w okresie od połowy stycznia do końca lutego,
  18. ferii letnich, które rozpoczynają się w dniu następującym po dniu zakończenia rocznych zajęć dydaktyczno-wychowawczych i kończą się z dniem 31 sierpnia.

Odnosząc się do podniesionej przez Panią Poseł kwestii wycieczek szkolnych pragnę zapewnić, że w pełni podzielam wyrażoną przez Panią wysoką ocenę ich znaczenia dla realizacji podstaw programowych kształcenia ogólnego oraz programów wychowawczych szkół. Konsekwentnie wyrażam opinię, że nauczyciel uczestniczący w wycieczce powinien zachować prawo do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe przydzielone mu w arkuszu organizacji szkoły, w czasie których sprawował opiekę nad uczniami na wycieczce szkolnej. Analogiczne stanowisko prezentuję w odniesieniu do wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w czasie, w którym nauczyciel na polecenie dyrektora szkoły realizował zajęcia w innej formie (np. opieka nad uczniami w czasie olimpiad i konkursów, zawodów sportowych, imprez szkolnych).

W kwestii wynagrodzenia za czas opieki nauczyciela nad dzieckiem w wieku do lat 14, uprzejmie informuję, iż zgodnie z art. 67e ust. 1 ustawy – Karta Nauczyciela, nauczycielowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy w wymiarze 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Zatem stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagradzania w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 927, z późn. zm.) w związku z art. 91 c ust. 1 ustawy – Karta Nauczyciela, przy ustalaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, jeżeli przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy.

Analizując praktykę stosowaną przez dyrektorów szkół i organy prowadzące szkoły w zakresie wynagradzania za godziny ponadwymiarowe oraz kształtujące się kierunki orzecznictwa sądowego dostrzegam występującą w tym zakresie niejednolitość, a niekiedy nawet sprzeczności. Z tego względu uważam za celowe rozważenie doprecyzowania przepisów ustawowych dotyczących problematyki pracy nauczycieli w godzinach ponadwymiarowych. Pragnę jednak zauważyć, że powyższa kwestia stanowi jeden z elementów systemowej regulacji stosunków pracy nauczycieli i w sposób ścisły wiąże się z kwestiami czasu pracy nauczycieli w powiązaniu z zasadami wynagradzania. Dlatego zagadnienia te muszą podlegać holistycznej analizie oraz tworzyć spójną całość z rozwiązaniami systemowymi w zakresie zawodu nauczyciela.

Z poważaniem,

Z upoważnienia
Ministra Edukacji i Nauki

Dariusz Piontkowski
Sekretarz Stanu

Bon turystyczny „nie idzie za dzieckiem” – interwencja RPO w MSiT

Rzecznik Praw Obywatelskich wystąpił do Ministra Sportu i Turystyki z interwencją w sprawie uprawnień do bonu turystycznego:

Uprawnienie do bonu turystycznego jest powiązane z prawem do innych świadczeń, przede wszystkim – do świadczenia wychowawczego i nie przysługuje osobie, która nabyła je po 31 grudnia 2021 r. Pomija to zatem nowych opiekunów prawnych dzieci, którzy nabyli uprawnienie do świadczenia wychowawczego po tej dacie – natomiast dzieci, nad którymi pełnią pieczę, urodziły się w okresie uprawniającym je do bonu turystycznego. 

Chodzi o sytuację, w której poprzedni opiekunowie prawni dziecka mieli przyznane prawo do świadczenia wychowawczego i bonu turystycznego, jednak nie skorzystali z tego ostatniego świadczenia. A nowy opiekun prawny chciałby móc skorzystać z tej formy pomocy państwa i zapewnić dziecku korzyści wynikające z usług turystycznych i rekreacyjnych.

Art. 4 ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o Polskim Bonie Turystycznym stawia granicę czasową dla możliwości uzyskania tego świadczenia, wiążąc to z przysługiwaniem w danym czasie innych świadczeń związanych ze wsparciem rodziny (przede wszystkim świadczenia 500 plus). Wydaje się uzasadnione, by w opisanym przypadku, gdy nowy opiekun prawny wyraża wolę skorzystania z bonu turystycznego na rzecz dziecka pozostającego pod jego pieczą, mógł z tego uprawnienia skorzystać.

RPO zwracał się już w tej sprawie do resortowego Departamentu Turystyki. W odpowiedzi napisano, że: „możliwość uzyskania prawa do świadczenia w formie bonu przez takie osoby wymagałaby zmiany treści w art. 4 ust 1 Ustawy o PBT w taki sposób, aby osoby które uzyskały prawo do świadczenia wychowawczego lub dodatku mogły również otrzymać prawo do świadczenia w formie bonu, lub dodania przepisów regulujących kwestie przeniesienia prawa do świadczenia w formie bonu na inną osobę, w szczególności na osobę sprawującą opiekę nad dzieckiem od 01.01.2022 lub później”.

Rzecznik wskazuje, że ustawodawca uznał, iż celem bonu turystycznego jest nie tylko wsparcie dla sektora turystyki dotkniętego skutkami ograniczeń pandemicznych, ale także pomoc rodzinie, zwłaszcza dzieciom, w realizacji potrzeb co do krajoznawstwa i turystyki. W postulacie tym realizuje się opiekuńcza funkcja państwa wobec rodziny (art. 71 ust. 1 Konstytucji) oraz dzieci objętych pieczą zastępczą (art. 72 ust. 2 Konstytucji).

Marcin Wiącek prosi zatem min. Kamila Bortniczuka o rozważenie zasadności inicjatywy ustawodawczej w tym zakresie.

V.7108.94.2022

Załączniki:

„Linia orzecznicza jest bezlitosna dla touroperatorów, klient niemal zawsze w sądzie wygra” (cytat dnia)

„Linia orzecznicza jest bezlitosna dla touroperatorów, klient niemal zawsze w sądzie wygra”

Maciej Nykiel, prezes biura podróży

Źródło: Debata. Prawa klientów biur podróży są przeregulowane. Przedsiębiorcy mają gorzej

„Kodeks Ochrony Turystów UNWTO w aspekcie jego zgodności z obowiązującymi przepisami prawa europejskiego i krajowego”

Ukazał się nowy (59) numer czasopisma „Folia Turistica”. Opublikowany w nim został m.in. artykuł pt. „Kodeks Ochrony Turystów UNWTO w aspekcie jego zgodności z obowiązującymi przepisami prawa europejskiego i krajowego” autorstwa: D. Borka, K. Szot oraz K. Szuppe.

Pełna treść całego numeru dostępna jest na stronie czasopisma: „Folia Turistica”.

Nowe czasopismo naukowe – „Turystyka – zarządzanie, administracja, prawo”

Ministerstwo Sportu i Turystyki poinformowało, iż zostało powołane resortowe czasopismo naukowe pt. „Turystyka – zarządzanie, administracja, prawo”. Ma się zajmować szeroko rozumianymi zagadnieniami turystyki oraz nauk o zarządzaniu i jakości i nauk prawnych.

Czasopismo będzie wydawane w wersji elektronicznej, z możliwością ewentualnego wydawania w formie papierowej.

Redaktorem naczelnym czasopisma jest Pani dr hab. Hanna Zawistowska, prof. SGH.

Redakcja zachęca do nadsyłania tekstów do publikacji na adres: redakcja@msit.gov.pl (termin nadsyłania artykułów do numeru 1/2023 upływa 20 maja 2023 r.).

Więcej informacji w komunikacie MSiT: Nowe czasopismo naukowe – „Turystyka – zarządzanie, administracja, prawo”.

Projekt zmian podnoszących bezpieczeństwo pasażerów „taksówek na aplikację”

Od pewnego czasu trwa dyskusja na temat bezpieczeństwa pasażerek „taksówek na aplikację”, w którą zaangażował się m.in. Rzecznik Praw Obywatelskich. Jak wskazuje on na swojej stronie internetowej:

Minister Cyfryzacji w porozumieniu z Ministrem Infrastruktury, przygotował zestaw zmian podnoszących poziom bezpieczeństwa pasażerów przy realizacji przewozów drogowych. Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (numer UD426, link do ostatniej wersji projektu: https://legislacja.rcl.gov.p1/projekt/12363202/katalog/12904386#12904386) został w dniu 21 lutego br. przyjęty przez Radę Ministrów, a zatem już niebawem będzie przedmiotem prac parlamentarnych.

Najistotniejsze zmiany zawarte w przedmiotowym projekcie ustawy dotyczą:

  • wprowadzenia obowiązku weryfikacji kierowców przed rozpoczęciem współpracy pomiędzy przedsiębiorcą, a osobą wykonującą przewozy. Zgodnie z projektem, przedsiębiorca prowadzący pośrednictwo przy przewozie osób będzie obowiązany do weryfikacji w zakresie:
    1.    tożsamości,
    2.    posiadania odpowiedniego uprawnienia do kierowania pojazdem samochodowym,
    3.    niekaralności za określone przestępstwa.
    Weryfikacja będzie odbywała się przez okazanie odpowiednich dokumentów, w trybie osobistego stawiennictwa. Dokonanie weryfikacji przedsiębiorca potwierdzi przez wykonanie zdjęcia osoby weryfikowanej oraz odwzorowanie cyfrowe ww. dokumentów;
  • zobligowania przedsiębiorcy do sprawdzenia, czy osoba faktycznie wykonująca przewóz jest osobą, za którą się podaje w trakcie świadczenia samej usługi przewozu. W takim przypadku, na żądanie przedsiębiorcy, kierowca będzie obowiązany wykonać zdjęcie swojej twarzy i przesłać je do przedsiębiorcy, by wykazać, że to rzeczywiście on w tym momencie prowadzi pojazd. Wskazane zdjęcie obejmować będzie wyłącznie wizerunek kierowcy wykonującego aktualnie przewóz, co pozwoli na sprawdzenie czy przewóz wykonuje osoba uprzednio zweryfikowana przez przedsiębiorcę i jest to faktycznie osoba, za którą się podaje podczas przewozu. Wykonanie zdjęcia dotyczyło będzie wyłącznie kierowcy i nie zagraża ujawnieniu wizerunku pasażerów. Taka weryfikacja kierowcy ma się odbywać z częstotliwością niezbędną dla zapewnienia bezpieczeństwa przewozu osób, jednak nie rzadziej niż raz na 100 przewozów;
  • wprowadzenia przepisu, na mocy którego przedsiębiorca prowadzący pośrednictwo przy przewozie osób będzie uprawniony, na wniosek innego przedsiębiorcy prowadzącego pośrednictwo przy przewozie osób, do przekazania temu przedsiębiorcy informacji o kierowcach, które sam przetwarza. Będzie mógł to uczynić jedynie w celu zapewnienia bezpieczeństwa przewozu osób. Informacje przedsiębiorca przekaże w postaci elektronicznej za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
  • zobligowania przedsiębiorcy do przetwarzania informacji, które dotyczą osób wykonujących przejazdy, przez 5 lat (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym kierowca zakończył współpracę z danym przedsiębiorcą). Wymóg dotyczył będzie danych gromadzonych w toku weryfikacji, ale również w trakcie współpracy przedsiębiorcy z danym kierowcą.

Wakacje.pl z zarzutami Prezesa UOKiK za mylące ceny

Spółka Wakacje.pl z Gdańska prowadzi serwis internetowy, w którym prezentuje oferty imprez turystycznych w obiektach na całym świecie pochodzące od różnych biur podróży. Można w nim wyszukać, a następnie kupić rodzinny wyjazd na narty, wczasy na egzotycznej wyspie czy wycieczkę objazdową. Problem w tym, że prezentowane ceny mogą wprowadzać w błąd. Przykładowo: na stronie z wynikami wyszukiwania 7 dni w 5-gwiazdkowym hotelu na Riwierze Tureckiej w przeliczeniu na osobę kosztowało 2111 zł, a po wejściu na stronę danej oferty i zaktualizowaniu ceny – 2558 zł.

Postawiłem spółce Wakacje.pl zarzut wprowadzania konsumentów w błąd. Cena to jedno z podstawowych kryteriów, które bierzemy pod uwagę, planując wyjazd. Przedsiębiorcy mają obowiązek rzetelnie o niej informować, uwzględniać wszystkie jej elementy i dbać o aktualność. To pierwsze takie działanie na rynku usług turystycznych. Będziemy się dalej przyglądać praktykom dotyczącym podawania cen w tej branży niezależnie od tego, czy są to duże biura podróży, małe firmy czy portale pośredniczące w sprzedaży ofert – mówi Tomasz Chróstny, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Z monitoringu serwisu Wakacje.pl przeprowadzonego przez UOKiK wynika, że problem zaniżonych cen w wynikach wyszukiwania dotyczył blisko 2/3 przebadanych ofert. W około 10 proc. przypadków ceny prezentowane w wyszukiwarce były z kolei zawyżone. Różnice między cenami widocznymi w wynikach wyszukiwania i na stronach konkretnych ofert wynosiły od kilkudziesięciu do kilkuset złotych w przeliczeniu na każdego uczestnika wycieczki.

Niepełne lub nieaktualne ceny w wynikach wyszukiwania mają też wpływ na wyniki sortowania ofert według kryterium od najtańszej oraz wyniki ich filtrowania w określonym przedziale cenowym. W efekcie konsumenci mogą dostać dezinformujące dane, np. rzeczywiście najtańsza oferta może się znaleźć na dalekim miejscu. Może to utrudniać dokonanie optymalnego wyboru usługi – wyjaśnia Tomasz Chróstny, Prezes UOKiK.

Od lipca 2022 r. – już w trakcie postępowania wyjaśniającego – spółka Wakacje.pl zaczęła zamieszczać przy wynikach wyszukiwania symbol, po rozwinięciu którego pojawia się informacja, że w niektórych przypadkach cena może się zmienić. Zdaniem Prezesa Urzędu nie zmienia to faktu, że konsumenci mogą być dalej wprowadzani w błąd. Za naruszenie zbiorowych interesów konsumentów grozi kara do 10 proc. rocznego obrotu przedsiębiorcy.

Źródło: powyższa informacja to komunikat Prezesa UOKiK z 31 stycznia 2023 r.

[aktualizacja] Jak wynika z informacji prasowych, w dniu dzisiejszym komunikat wydała również spółka Wakacje.pl:

• Jesteśmy zaskoczeni stanowiskiem Prezesa UOKIK, który jak zakładamy omyłkowo przypisał nam rolę, której nie pełnimy.
• Wakacje.pl S.A. prezentują ofertę partnerów zewnętrznych (biur podróży) i nigdy nie wpływają na wysokość cen ich ofert prezentowanych w serwisie http://www.wakacje.pl.
• Wysokość cen wynika tylko i wyłącznie z polityki sprzedażowej biur podróży.

Wnioski i rekomendacje X Gremium Ekspertów Turystyki

Poniżej zamieszczam opublikowane dzisiaj Wnioski i rekomendacje X Gremium Ekspertów Turystyki, w którym miałem również przyjemność uczestniczyć:

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę chce zmian legislacyjnych dotyczących bezpieczeństwa dzieci w obiektach turystycznych

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę przygotowała propozycje zmian do ustaw mające na celu ochronę dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym w obiektach turystycznych. Zmiany proponowane przez FDDS dotyczą Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych oraz Ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności. Fundacja przedstawi swoje postulaty Ministerstwu Sportu i Turystyki. W grudniu 2022 FDDS, przy wsparciu Izby Gospodarczej Hotelarstwa Polskiego, opracowała procedury ochrony dzieci w hotelach.

Fundacja postuluje wprowadzenie do tych aktów prawnych m.in. poniższych reguł:

  • każdy hotel i obiekt świadczący usługi noclegowe ma obowiązek wdrożyć procedurę zapobiegania przestępstwom wobec dzieci. Określa ona m.in., co powinien zrobić pracownik takiego obiektu, kiedy podejrzewa, że na jego terenie dochodzi do popełniania tego typu przestępstw,
  • każda osoba, która korzysta z usługi hotelarskiej w towarzystwie dziecka, powinna zostać zobowiązana do okazania dokumentu potwierdzającego tożsamość dziecka, innego dokumentu poświadczającego rodzicielstwo dziecka lub fakt sprawowania nad nim opieki prawnej, bądź też pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego na podróżowanie z dzieckiem. 

Wprowadzenie takich zapisów jest konieczne, żeby zwiększyć ochronę dzieci przed wykorzystywaniem i wyzyskiwaniem seksualnym w kontekście podróży i turystyki. Wiemy, że jest to zjawisko występujące na całym świecie, także w Polsce. Bardzo się cieszę, że odpowiedzialni społecznie przedstawiciele branży hotelarskiej podjęli z nami współpracę na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa dzieci, mam nadzieję, że wszystkie obiekty w Polsce zechcą wprowadzić u siebie odpowiednie procedury chroniące dzieci. Jednocześnie będziemy pracować na rzecz zmian systemowych i liczymy na zainteresowanie tym tematem Ministerstwa Sportu i Turystyki – mówi Marta Skierkowska, członkini zarządu FDDS.

Dane na temat skali przestępstwa wykorzystywania seksualnego dzieci w kontekście podróży i turystyki są niepełne, ponieważ żadna instytucja nie monitoruje tego zjawiska całościowo. Jednak z całą pewnością wiadomo, że hotele oraz inne obiekty oferujące wynajem pokoi są bardzo często wykorzystywane przez sprawców do krzywdzenia dzieci, gdyż dają im poczucie anonimowości i tymczasowości. Sprawcy świadomi odpowiedzialności karnej stosują różne metody ukrywania się, a dzieci pokrzywdzone tym przestępstwem często są zastraszane i szantażowane, a także wstydzą się mówić o wykorzystaniu.

Pracownicy hoteli, dzięki bezpośredniemu kontaktowi z gośćmi, mają szansę na dostrzeżenie sygnałów świadczących o krzywdzeniu dziecka i reagowanie w razie sytuacji budzących wątpliwości. Dlatego tak ważne jest, aby mieli oni wiedzę na temat problemu wykorzystywania seksualnego dzieci oraz działań, które należy podjąć, aby mu przeciwdziałać. Reagowanie jest trudne i wymaga nie tylko znajomości procedur, ale także dużej odwagi, jednak w przypadku dzieci wykorzystywanych seksualnie w hotelach jest ono niezwykle istotne. Każda osoba pracująca w takim obiekcie powinna zdawać sobie sprawę z tego, że jeśli ona nie zareaguje, być może nikt tego nie zrobi, a dziecko, które doświadcza krzywdzenia, nadal będzie cierpieć – mówi Magdalena Hojnor z programu Standardy Ochrony Dzieci FDDS.

Reagowanie na podejrzenie krzywdzenia dziecka jest trudne, ale staje się znacznie łatwiejsze, gdy w obiekcie zostały wdrożone procedury postępowania w tego typu sytuacjach i wszyscy pracownicy je znają.

W grudniu 2022 Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę, przy wsparciu Izby Gospodarczej Hotelarstwa Polskiego, opracowała projekt Procedur Ochrony Dzieci dla hoteli i innych obiektów noclegowych, zawierający klarowne wytyczne, co należy zrobić wówczas, gdy pracownik hotelu ma przekonanie, że doszło do skrzywdzenia dziecka, jak i w sytuacji, gdy podejrzenie popełnienia przestępstwa wymaga jeszcze zweryfikowania. Dokument został skonsultowany z grupą specjalistów z branży hotelarskiej – zarówno pracowników mających bezpośredni kontakt z klientem, jak i kadrą zarządzającą – dzięki czemu opisane zasady są uniwersalne i dostosowane do realiów funkcjonowania hoteli.

Dokument ma formę edytowalną, a każda sieć hoteli i pojedynczy obiekt może dostosować zapisy do własnych realiów funkcjonowania lub uzupełnić istniejące już w hotelu procedury. FDDS do końca stycznia organizuje też webinary na temat zapobiegania krzywdzeniu dzieci dla pracowników branży turystycznej, więcej informacji na ten temat tutaj.

Informacje na temat Standardów Ochrony Dzieci w hotelach można znaleźć na stronie: https://standardy.fdds.pl/blog/7/standardy-ochrony-dzieci-w-hotelach

Źródło: informacja prasowa Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę