Monthly Archives: Luty 2018

„W sprawach spornych rozstrzyga dyrektor” (Regulamin Domu Aplikanta Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, cz. 1)

Dawno nie widziałem tak „interesującego” z punktu widzenia praw konsumentów wzorca umownego jak Regulamin korzystania z domu aplikanta Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Postanowiłem poświęcić mu w tym miejscu kilka wpisów. Regulamin jest stosunkowo świeży, pochodzi z 2 stycznia 2018 r.

Dom Aplikanta KSSiP poza tym, że pełni funkcje podporządkowane działalności KSSiP świadczy też typowe usługi hotelarskie, o czym świadczy m.in. wpis do ewidencji obiektów noclegowych prowadzonych przez Prezydenta Miasta Krakowa. Usługi te mogą więc być także świadczone konsumentom, co powinien uwzględniać regulamin korzystania z obiektu będący typowym wzorcem umownym w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Analizę tego regulaminu zacznę od końca. Pojawia się tam klauzula o treści (§ 49 ust. 2):

W sprawach spornych albo nieuregulowanych w Regulaminie rozstrzyga Dyrektor.

W tym kontekście warto wspomnieć o art. 385(3) pkt 9 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z jego treścią: W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności: (…) przyznają kontrahentowi konsumenta do dokonywania wiążącej interpretacji umowy. W powyższym przypadku klauzula nie tylko w istocie przewiduje wiążącą interpretację umowy (wzorca), bo do tego sprowadza się decydowanie przez Dyrektora o sprawach spornych, ale postanowienie to w sprawach nieuregulowanych odsyła do Decyzji Dyrektora (bliżej nieokreślonych). A przecież przykładowo mamy różnego rodzaju regulacje prawne, do których w wielu przypadkach w takich sytuacjach należałoby się odwołać. Czy zawarlibyście Państwo umowę, gdzie byłoby postanowienie przewidujące, że w sprawach nieuregulowanych decyduje wyłącznie druga strona? Ja nie. A KSSiP proponuje taką umowę.

Warto wspomnieć, że w rejestrze klauzul niedozwolonych mamy już przykładowo następujące klauzule:

Numer wpisu: 3935
Data wyroku: 2012-02-02
Muzeum Stutthof w Sztutowie
„Podmiot prowadzący księgarnię uprawniony jest do interpretacji niniejszego Regulaminu”

Numer wpisu: 2962
Data wyroku: 2011-12-13
Phonesat Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
„Administratorowi przysługuje wyłączne prawo wiążącej Użytkowników interpretacji niniejszego Regulaminu”

Numer wpisu: 954
Data wyroku: 2006-08-24
Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie
„Interpretacji postanowień regulaminu studiów dokonuje rektor. Ustalenia interpretacyjne nie mogą być sprzeczne z przepisami statutu Szkoły

Prezes UOKiK decyzją z 3 października 2011 r. (RPZ- 61/16/11/AR) za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumenta uznał stosowanie przez przedsiębiorcę klauzuli: W sprawach dotyczących zasad i trybu odbywania studiów, nieobjętych przepisami regulaminu, decyduje Rektor. Interpretacja postanowień regulaminu należy do Rektora. W uzasadnieniu tej decyzji trafnie wskazał, że postanowienie to niesymetrycznie rozkłada prawa między stronami poprzez jednostronne ujęcie uprawnienia kształtującego, co rażąco narusza interesy konsumentów.

c.d.n.

Piotr Cybula

KONSOLA DO GIER – czy potrzebna na stanie w Domu Aplikanta Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury?

xbox

Fragment regulaminu korzystania z Domu Aplikanta Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.

„Odpowiedzialność przedsiębiorcy turystycznego za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych” – nowa monografia

Nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej ukazała się monografia autorstwa dr. Piotra Piskozuba pt. Odpowiedzialność przedsiębiorcy turystycznego za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych.

Jej przedmiotem jest analiza zagadnień związanych z odpowiedzialnością kontraktową przedsiębiorców turystycznych względem nabywców usług turystycznych, zarówno w przypadku pojedynczych usług, jak i usług pakietowych, tj. imprez turystycznych. W publikacji omówione zostały budzące wątpliwości interpretacyjne zagadnienia teoretyczne oraz problemy praktyczne, takie jak m.in. kwestia zakresu odpowiedzialności organizatorów turystyki, konsekwencje niedokonania przez przedsiębiorcę turystycznego obowiązków rejestracyjnych czy odpowiedzialność za szkodę niemajątkową wynikającą z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy w postaci tzw. zmarnowanego urlopu. Podstawowym założeniem publikacji jest kompleksowość – w ramach rozważań omówione zostały zasady odpowiedzialności różnych podmiotów działających na rynku usług turystycznych: organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, agentów turystycznych, przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz hotelarzy.

Publikację można nabyć na stronie wydawnictwa.

160c8eb9aecdd7c56f20ad59015b286441ec207a

Sąd Apelacyjny w Szczecinie: „Zablokowanie karty kredytowej powoda (…) w trakcie podróży stanowi o bezprawnym naruszeniu przez pozwanego takich dóbr osobistych powoda jak dobre imię i prawo do spokojnego, komfortowego wypoczynku”

Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 7 września 2017 r. (sygn. akt: I ACa 281/17) orzekł, że:
Zablokowanie karty kredytowej powoda na skutek rażącej lekkomyślności, a następnie braku należytej staranności i elementarnej rzetelności, nakazujących jak najszybsze wyjaśnienie, czy istnieją przyczyny do czasowej blokady środków na karcie powoda w trakcie podróży stanowi o bezprawnym naruszeniu przez pozwanego takich dóbr osobistych powoda jak dobre imię i prawo do spokojnego, komfortowego wypoczynku. Oczywiście błędna ocena sytuacji przez Bank nie stanowi wypełnienia przesłanki podejrzenia nieuprawnionego użycia karty.
Powód podczas wycieczki statkiem nie mógł korzystać z karty kredytowej, co naraziło go na pewne nieprzyjemności i trudności. Sąd przyjął, że całokształt tej sytuacji wywoływał z pewnością u powoda poczucie krzywdy, które w ocenie Sądu Okręgowego uzasadnia przyznanie na jego rzecz zadośćuczynienia w kwocie 5000 zł.
Pełna treść wyroku wraz z uzasadnieniem dostępna jest w ogólnodostępnym Orzecznictwie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie 2007, nr 4 (numer dostępny: tutaj, wyrok jest na  s. 72 i n.).