Monthly Archives: Lipiec 2014

Obrazek

Otrzymane z sądu (na marginesie)

otrzymane z sądu

Zaświadczenie o niekaralności dla kandydatów na wychowawcę lub kierownika – zapowiedź zmiany

„PO przygotowuje projekt zwalniający kandydatów na wychowawców kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży z opłaty za zaświadczenie o niekaralności. Ulga będzie dotyczyć tylko przyszłych wolontariuszy” – więcej w artykule: Wolontariusz nie zapłaci za zaświadczenie

Obecna treść art. 92a ustawy o systemie oświaty:

1. W czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku.

1a. W czasie wypoczynku dzieci i młodzieży zorganizowanego w formach, o których mowa w ust. 1, wychowawcą lub kierownikiem tej formy wypoczynku nie może być osoba karana za umyślne przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu na szkodę małoletniego, przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę małoletniego, przestępstwo przeciwko rodzinie i opiece, z wyjątkiem przestępstwa określonego w art. 209 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), przestępstwo określone w rozdziale 7 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124) albo osoba, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi, lub obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu.

1b. W celu potwierdzenia warunku, o którym mowa w ust. 1a, kandydat na wychowawcę lub kierownika formy wypoczynku dzieci i młodzieży jest obowiązany przedstawić organizatorowi wypoczynku dzieci i młodzieży informację z Krajowego Rejestru Karnego. Kandydat na wychowawcę lub kierownika formy wypoczynku, który jednocześnie jest zatrudniony na podstawie przepisów, które zawierają warunek niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie, składa w formie pisemnej oświadczenie o niekaralności za przestępstwa, o których mowa w ust. 1a.

2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania.

TK o niezgodności z Konstytucją art. 87b ustawy – Prawo przewozowe

Kara grzywny za każde – bez względu na okoliczności − oddalenie się podróżnego z miejsca kontroli biletów przed przybyciem Policji jest niezgodna z konstytucją

28 lipca 2014 r. o godz. 13:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Prokuratora Generalnego dotyczący prawa przewozowego i zagrożenia karą zachowania podróżnego, który w czasie kontroli biletów nie pozostał w miejscu przeprowadzenia kontroli do czasu przybycia Policji lub innych organów porządkowych.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 87b ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji.

Kwestionowany przepis stanowił, że karze grzywny podlega każdy podróżny, który w czasie kontroli biletów nie pozostał w miejscu przeprowadzania kontroli do czasu przybycia Policji.

Trybunał Konstytucyjny uznał ten przepis za sprzeczny z konstytucją, ponieważ może wymuszać na podróżnych podporządkowanie się nawet arbitralnym, bezzasadnym i nieadekwatnym do zaistniałych sytuacji poleceniom kontrolerów. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że „jazda na gapę” nie jest zjawiskiem ani nowym, ani rzadkim i zrozumiałe jest dążenie ustawodawcy do jego ograniczenia. Kontrolerzy biletów mają więc między innymi prawo do ujęcia (choć bez stosowania środków przymusu bezpośredniego!) i oddania w ręce Policji podróżnego, który po pierwsze nie ma ważnego biletu, po drugie odmówił zapłacenia należności i po trzecie nie pozwala się wylegitymować; ujęty podróżny ma obowiązek pozostać w miejscu kontroli do czasu przybycia Policji. Choć ujęcie podróżnego dopuszczalne jest tylko we wskazanych okolicznościach, to − na mocy kwestionowanego przepisu − ukaranie podróżnego grzywną jest możliwe w każdym wypadku oddalenia się przez niego z miejsca kontroli, nawet gdy wydane przez kontrolera polecenie było arbitralne i bezzasadne. Ustawodawca pośrednio poszerzył możliwość ujęcia podróżnego, czyniąc je dopuszczalnym w każdych okolicznościach, a nie tylko wtedy, gdy podróżny nie ma biletu, nie uiszcza należności i nie pozwala się wylegitymować. Na podstawie tak ogólnie sformułowanego przepisu, grzywną mogą więc być karani podróżni bezpodstawnie ujęci przez kontrolerów, a więc nawet ci, którzy nie naruszyli obowiązującego prawa.

Karanie grzywną za każde niepodporządkowanie się poleceniu kontrolera co do pozostania w miejscu kontroli nieproporcjonalnie ogranicza wolność osobistą obywateli i rodzi niebezpieczeństwo nadużywania przez kontrolerów uprawnień i ich wykorzystywania w celach innych niż ochrona praw majątkowych przewoźników.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Kotlinowski, sprawozdawcą była sędzia TK Teresa Liszcz”

Źródło: strona internetowa Trybunału Konstytucyjnego

PIT odpowiada – biuro podróży wycofało „gwarancje zwrotu” na wypadek rezygnacji z wyjazdu

Ostatnio pisałem o wątpliwej praktyce biura podróży, które zamiast informować klientów przed zawarciem umowy o możliwości zawarcia umowy ubezpieczenia na wypadek rezygnacji z wyjazdu, informuje o możliwości zawarcia umowy gwarancji zwrotu (której sam jest stroną) –

Ta gwarancja budzi poważne wątpliwości z punktu widzenia ustawy o usługach turystycznych jak i ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Sprawa została poruszona m.in. na łamach „Rzeczpospolitej”. W opublikowanym artykule sekretarz generalny PIT stwierdził, że nie chce oceniać, czy biuro łamie prawo (Ubezpieczenia touroperatorów bezprawne?).

W poniedziałek, w związku z wysłanym w połowie poprzedniego miesiąca zapytaniem do Polskiej Izby Turystyki, od sekretarza PIT otrzymałem jednak następującą odpowiedź:

w trakcie prowadzonej sprawy o jakiej mowa powyżej, Zarząd tej Spółki udzielił Izbie szczegółowych wyjaśnień dotyczących realizacji obowiązków informacyjnych wynikających z przepisu art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o usługach turystycznych. Jednocześnie Polska Izba Turystyki zaleciła Spółce dogłębną analizę prawną stosowanej „Gwarancji Zwrotu Kosztów” w szczególności pod kątem ewentualnej kolizji z przepisami ustawy o działalności ubezpieczeniowej. W efekcie Spółka nie oferuje swoim klientom tego produktu. Spółka oferuje swoim klientom zawarcie umowy ubezpieczenia od kosztów rezygnacji z imprezy turystycznej w Towarzystwie Ubezpieczeniowym (…)

Problem został przeze mnie poruszony w związku z reprezentowaniem przeze mnie klientów w przypadku dwóch takich „gwarancji”.

Piotr Cybula

Poprzednie wpisy dotyczące tego problemu:

– Sekretarz generalny PIT nie chce oceniać, czy biuro łamie prawo

– Czy organizatorzy turystyki mogą oferować klientom w swoim imieniu gwarancje zwrotu wpłaty na wypadek rezygnacji z udziału w imprezie turystycznej?

„50 lat lat konwencji tokijskiej – bezpieczeństwo żeglugi lotniczej z perspektywy przestrzeni powietrznej i kosmicznej. Księga dedykowana Profesorowi Markowi Żyliczowi”

Nakładem wydawnictwa Stowarzyszenia Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji UW ukazała się praca pod tytułem: „50 lat lat konwencji tokijskiej – bezpieczeństwo żeglugi lotniczej z perspektywy przestrzeni powietrznej i kosmicznej. Księga dedykowana Profesorowi Markowi Żyliczowi”. Jej redaktorami są K. Myszona-Kostrzewa oraz Z. Galicki.

Praca ta zawiera następujące opracowania:

Sylwetka Pana Profesora dr. hab. Marka Żylicza

Renata Szafarz, Profesor dr hab. Marek Żylicz a geneza Uniwersytetu
Warszawskiego

Zdzisław Galicki, Ewolucja konwencji tokijskiej – od Tokio do Pekinu

Marek Żylicz, Jurysdykcja państw w międzynarodowym lotniczym prawie
karnym

Tomasz R. Aleksandrowicz, Postępowy rozwój prawa międzynarodowego
a bezpieczeństwo międzynarodowego lotnictwa cywilnego

Leonard Łukaszuk, Wymogi kwalifikacyjne i warunki pracy personelu lotniczego a bezpieczeństwo żeglugi powietrznej lotnictwa cywilnego
– wybrane zagadnienia

Oktawian Kuc, Klauzula Al-Kaidy: bezpieczeństwo żeglugi powietrznej
a odpowiedzialność podmiotów zbiorowych

Agnieszka Kunert-Diallo, Konsekwencje prawne zachowań pasażerów
zagrażających bezpieczeństwu na pokładzie

Marcin Marcinko, Klauzula aut dedere aut iudicare w konwencjach
międzynarodowych dotyczących bezpieczeństwa żeglugi powietrznej

Karol Karski, Cywilne bezzalogowe statki powietrzne w świetle
przepisów prawa międzynarodowego

Marian Bujnowski, Jednolita Europejska Przestrzeń Powietrzna
– ambicje a rzeczywistość

Katarzyna Myszona-Kostrzewa, Bezpieczeństwo międzynarodowe wobec rozwoju
techniki satelitarnej

Zdzisław Brodecki, Paulina Zajadło-Węglarz, Gwiezdne wojny w świetle
doktryny Responsibility to Protect

Zuzanna Kulińska, Prawa człowieka wobec nowych technik kosmicznych

Aleksander Gubrynowicz, Emisja gazów cieplarnianych ze statków powietrznych:kontrowersje w świetle prawa międzynarodowego i europejskiego

Ewa Jasiuk, Czyny zabronione według konwencji tokijskiej z 1963 roku
– zarys problematyki

Jan Walulik, Po reformie pekińskiej – zakres kryminalizacji i wskazania
dla ustawodawcy polskiego

Anna Andrykiewicz, Zaangażowanie sektora kosmicznego
w kreowanie zrównoważonego rozwoju

Min. Katarzyna Sobierajska o nowej ustawie o usługach turystycznych

Min. Katarzyna Sobierajska:

„Złożyliśmy w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów tak zwany test regulacyjny. To dokument, w którym trzeba na początek wyjaśnić, po co jest dana ustawa, co ma regulować, dlaczego jest niezbędna. Czekamy, by Zespół Prac Legislacyjnych Rządu wpisał ustawę o usługach turystycznych do wykazu prac legislacyjnych rządu, dzięki czemu będzie można rozpocząć prace nad nią.

Jednocześnie toczą się w Unii Europejskiej prace nad nową dyrektywą w sprawie usług turystycznych. Ministerstwo Sportu i Turystyki też bierze udział w konsultowaniu tego dokumentu. To, co się znajdzie w dyrektywie, powinno zostać wdrożone, implementowane, do polskiego prawa. Czekamy na wynik tych prac, bo to nas determinuje. Co nie znaczy, że brak dyrektywy opóźni nasze działania. Na razie jesteśmy na początku drogi i robimy swoje”.

Źródło: Fundusz turystyczny może być gotowy wiosną (19 lipca 2014 r.)

Sekretarz generalny PIT nie chce oceniać, czy biuro łamie prawo

Ostatnio prezes Polskiej Izby Turystyki przekonywał nas, że „ubezpieczenia turystyczne są prostym produktem, łatwym do zrozumienia w porównaniu z innymi produktami ubezpieczeniowymi” (Czy ubezpieczenia turystyczne są „prostym produktem”?).

Z drugiej strony Polska Izba Turystki zapewnia nas od dłuższego czasu, że uzależnia członkostwo w Izbie „od prowadzenia przez członka działalności zawodowej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa„.

W tym stanie rzeczy pojawiają się poważne wątpliwości co do praktyki jednego z organizatorów turystyki. Przedsiębiorca ten zamiast informować klientów przed zawarciem umowy o możliwości zawarcia umowy ubezpieczenia na wypadek rezygnacji z wyjazdu informuje o możliwości zawarcia umowy gwarancji zwrotu (której sam jest stroną). Ta gwarancja budzi też poważne wątpliwości z punktu widzenia ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Co w tych okolicznościach robi Polska Izba Turystyki? Tomasz Rosset – sekretarz generalny PIT, mówi, że nie chce oceniać, czy biuro łamie prawo (Ubezpieczenia touroperatorów bezprawne?).

Podsumowując: Polska Izba Turystyki deklaruje, że zrzesza biura podróży, które prowadzą działalność zgodnie z prawem. Prezes PIT twierdzi, że ubezpieczenia turystyczne są prostym produktem. Jak pojawia się wątpliwość co do praktyki jednego z członków w tym zakresie, sekretarz generalny PIT twierdzi, że nie chce oceniać, czy biuro łamie prawo.

Piotr Cybula

Magda Gessler przed sądem za zarzucane zniesławienie menedżera hotelu

„Autorka „Kuchennych Rewolucji” przyjechała we wtorek do słupskiego sądu, gdzie toczy się przeciwko niej proces o zniesławienie menedżera hotelu Dolina Charlotty”. Więcej w artykule: Magda Gessler stanęła przed sądem. Zniesławiła menedżera? (Gazeta.pl)

„Ochrona lasów w Polsce – problemy prawne i administracyjne” – konferencja (24.10.2014 r.)

Katedra Postępowania Administracyjnego i Procedur Środowiskowych oraz Katedra Prawa Karnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego wraz z Fundacją dla Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego serdecznie zapraszają do udziału w Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej pt. Ochrona lasów w Polsce – problemy prawne i administracyjne, która odbędzie się dnia 24 października 2014 roku w Kochcicach k. Lublińca.

Więcej informacji na stronie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego.

„Gazeta” ostrzega przed skutkami niewypłacalności biur podróży

W „Gazecie” opublikowany został artykuł pod znamiennym tytułem Lecisz na wakacje z biurem podróży? To uważaj – jeśli zbankrutuje, nikt nie pomoże.

Problem nie jest nowy, pisałem o nim wielokrotnie na blogu. Klienci biur podróży (a ściślej organizatorów turystyki oraz pośredników turystycznych) wciąż nie mają pewności, że w przypadku niewypłacalności biura podróży będą mieli zapewniony powrót do kraju oraz zwrot przedpłat (a mieć powinni, bo tego wymaga od nas prawo unijne – art. 7 dyrektywy 90/314).

Jedna uwaga odnośnie do tezy o pomocy konsularnej – z artykułu można odnieść wrażenie, że taka pomoc jest uruchamiana niejako automatycznie (co nawiasem mówiąc zaprzecza tytułowi artykułu, z którego wynika, że „nikt” nie pomoże). Tak jednak nie jest. Przepisy prawa, a ściślej ustawa o funkcjach konsulów oraz rozporządzenie wykonawcze w tym zakresie, ściśle precyzują, kiedy może zostać ona udzielona. Ponadto wbrew temu co wskazuje się w artykule na początku, gwarancja ubezpieczeniowa nie jedynym instrumentem zabezpieczenia finansowego (może być także gwarancja bankowa lub umowa ubezpieczenia, a w pewnych przypadkach także – mówiąc w pewnym skrócie „rachunek powierniczy”). Obecnie jednak gwarancja ubezpieczenia jest najczęściej w praktyce wykorzystywana przez biura podróży, więc stąd pewnie niedostrzeżenie innych form.

Piotr Cybula