W Polsce regularnie dochodzi do niewypłacalności biur podróży a posiadane przez te biura gwarancje lub ubezpieczenia okazują się niewystarczające. Pozwala to przyjąć wniosek, że w krajowym porządku prawnym nie doszło do prawidłowej implementacji Dyrektywy Rady z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (90/314/EWG), a w szczególności do doprowadzenia polskiego prawa do zgodności z wymogami art. 7 tej Dyrektywy, według którego na wypadek swojej niewypłacalności organizator podróży (wycieczek, wakacji) powinien zapewnić dostateczne zabezpieczenie umożliwiające zwrot nadpłaconych pieniędzy oraz powrót konsumenta z podróży.
Źródło: uzasadnienie wyroku w sprawie o której pisałem we wpisie pt. Wygrałem ze Skarbem Państwa w precedensowej sprawie o odszkodowanie w związku z niewypłacalnością biura podróży
Ps. Odwołanie do tego artykułu pojawiło się podczas dyskusji sejmowej Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki /nr 151/ w dniu 13 stycznia 2015 r.
Pingback: O wpisie z bloga podczas dyskusji sejmowej komisji, czyli co może kosztować min. Tomasza Jędrzejczaka wiele nieprzespanych nocy | PRAWO TURYSTYCZNE