Dlaczego MSiT i marszałkowie województw nie informują o możliwości żądania odszkodowania od Skarbu Państwa w sytuacji niewypłacalności organizatora turystyki?

W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce doszło do wielu przypadków niewypłacalności organizatorów turystyki.

W takiej sytuacji co do zasady klienci, którzy dokonali wcześniejszej zapłaty za wycieczkę, powinni otrzymać z zabezpieczenia finansowego organizatora turystyki zwrot pełnej dokonanej wpłaty. Jak powszechnie wiadomo, system ochrony klienta działał wadliwe (pomijam w tym miejscu jego obecną ocenę). W kilku przypadkach zdarzyło się nawet, że poszkodowani klienci nie otrzymali jakiegokolwiek zwrotu, zabezpieczenie finansowe biur podróży było niewystarczające nawet na zapewnienie klientom powrotu do kraju.

Sytuacja ta w sposób oczywisty i rażący stanowiła naruszenie prawa unijnego, a ściślej mówiąc art. 7 dyrektywy 90/314 w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek.

W związku z tymi przypadkami poszkodowani klienci wielokrotnie zwracali się zarówno do Ministerstwa Sportu i Turystyki jak i do poszczególnych Marszałków Województw z pytaniem, w jaki w tych okolicznościach sposób mogą otrzymać zwrot dokonanych wpłat.

W tych okolicznościach często informowano, że klienci mogą dochodzić odszkodowania od biura podróży na drodze sądowej z powództwa cywilnego lub w przypadku ogłoszenia przez sąd upadłości likwidacyjnej – z masy upadłości (tak np. pismo Ministra Sportu i Turystyki z 24 grudnia 2012 r., niepubl.).

Od wielu lat w tym miejscu pisałem, że za ten stan rzeczy przede wszystkim odpowiedzialność odszkodowawczą co do zasady ponosi Skarb Państwa, w związku z niezapewnieniem klientom przez nasze państwo ochrony praw na poziomie wynikającym z prawa unijnego. Trafność tego stanowiska została potwierdzona przez Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z 28 listopada 2014 r.   (sygn. akt V Ca 594/14, którego uzasadnienie zamieściłem w tym miejscu).

W związku z powyższym w najbliższym czasie wystąpię do Ministerstwa Sportu i Turystyki oraz do marszałków województw z zapytaniem dlaczego nie informują oni poszkodowanych osób o tym znanym im – jak sądzę – wyroku. Oczywiście nie ma on charakteru „wiążącego”, ale fakt jego wydania jak również przedstawione w nim argumenty jak sądzę nie powinny być niezauważane w procesie informowania poszkodowanych osób o przysługujących im prawach.

Piotr Cybula