Monthly Archives: Czerwiec 2011

Problematyka rejestru klauzul niedozwolonych podczas seminarium turystycznego, Warszawa, 15 czerwca 2011 r.

OST Gromada, Izba Turystyki Rzeczypospolitej Polskiej,
Ministerstwo Turystyki Izraela, oraz Towarzystwo Ubezpieczeń Europa S.A

zapraszają na

Seminarium Turystyczne

Ramowy program:

  • Izrael – Wakacyjna Ziemia Obiecana – prezentacja Ministerstwa Turystyki Izraela i OST Gromada
  • konsultacja projektu Prezesa UOKiK w sprawie Rejestru klauzul niedozwolonych (teoria i praktyka) – moderator Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Izba Turystyki RP
  • „Ubezpieczenie – Ważna Sprawa” – rola towarzystw ubezpieczeniowych i biur turystycznych w kształtowaniu świadomości konsumenta – prezentacja TU Europa

Seminarium odbędzie się 15 czerwca 2011r. w godz. 11:00 – 14:00 w Warszawie
w Hotelu GROMADA „Dom Chłopa”, Pl. Powstańców 2

UDZIAŁ W SEMINARIUM JEST NIEODPŁATNY. DLA ZAMIEJSCOWYCH PRZEWIDZIANO ZAKWATEROWANIE W HOTELU GROMADA NA SPECJALNYCH WARUNKACH

Akredytacja na Seminarium i newsletter klikamy tutaj

Można też pobrać formularz zgłoszeniowy klikając tutaj

Źródło: newsletter TTG Polska Dziennik Turystyczny (10.06.2011 r.)


 

„Znaczenie ustawowych regulacji w zakresie bezpieczeństwa i ratownictwa w górach dla rozwoju turystyki górskiej” – nowy artykuł dr. Jerzego Gospodarka

W monografii pt. Gospodarka turystyczna w regionie. Przedsiębiorstwo. Samorząd. Współpraca (red. A. Rapacz, Wrocław 2011 r.) ukazał się artykuł dr. Jerzego Gospodarka pt. Znaczenie ustawowych regulacji w zakresie bezpieczeństwa i ratownictwa w górach dla rozwoju turystyki górskiej. Poniżej przestawiam streszczenie oraz podsumowanie artykułu:

Streszczenie:

Wyjazdy turystyczne w góry wiążą się z rosnącą liczbą wypadków na trasach turystycznych i stokach narciarskich. Jednym z powodów tego stanu rzeczy są fragmentaryczne regulacje prawne zachowań turystów na obszarach górskich. Od ponad 2 lat trwają prace w resorcie spraw wewnętrznych i administracji nad projektem ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich. Można oczekiwać, że na początku 2011 r. Rada Ministrów zaakceptuje dziesiątą wersję tego projektu i prześle ją do Sejmu. Uchwalenie tej ustawy będzie miało znaczenie dla dalszego rozwoju turystyki górskiej. Takich nadziei nie można wiązać z projektem ustawy dotyczącym tych kwestii, który opracowała sejmowa Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych w 2010 r., gdyż projekt ten wywołuje gruntowne zastrzeżenia.

Podsumowanie:

Dokonane analizy wykazują istnienie związku między ustawowymi regulacjami w zakresie bezpieczeństwa i ratownictwa w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich a rozwojem turystyki górskiej. Twórcy analizowanego projektu ustawy, który ma być w 2011 r. przyjęty przez Radę Ministrów i skierowany do Sejmu, wyrazili w ocenie skutków tej regulacji przekonanie, że przyczyni się ona do poprawy bezpieczeństwa osób uprawiających sport i turystykę w górach, co w dalszej perspektywie może przełożyć się na rozwój turystyki w regionach. W umiarkowany sposób można podzielić to stanowisko.

Potrzeba nowych regulacji ustawowych w tej dziedzinie jest niewątpliwa, gdyż obecnie obowiązujące są fragmentaryczne i niedostosowane do nowych rodzajów sportów i turystyki uprawianych w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich oraz związanych z nimi zagrożeń. Nie uwzględniają one należycie cech specyficznych regionów górskich i uwarunkowań ekonomicznych związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich. Niestety rozpatrywany w Sejmie komisyjny projekt ustawy dotyczący omawianych zagadnień ma tyle zasadniczych wad, że nie można z nim wiązać żadnych nadziei na przyszłość.

Ostatnia wersja projektu ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, oczekująca aprobaty rządu, zawiera niepełne propozycje rozwiązań ustawowych w odniesieniu do bezpieczeństwa w górach i ich przyjęcie niewiele zmieni w tym zakresie. Natomiast pozostałe regulacje tego projektu, dotyczące bezpieczeństwa na zorganizowanych terenach narciarskich oraz ratownictwa górskiego i narciarskiego, są co do zasady właściwie ujęte i można oczekiwać w razie ich wejścia w życie pozytywnego wpływu na rozwój turystyki w regionach górskich.

dr Piotr Cybula

Klauzule Agencji Turystyki Językowej „LINGWISTA” w Warszawie w rejestrze klauzul niedozwolonych

10 czerwca 2011 r. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wpisał do rejestru klauzul niedozwolonych następujące klauzule:

Numer wpisu: 2317

Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie

„Wszelkie skargi wymagające interwencji podczas pobytu Klienta na (np. dot. umieszczenia w grupie o nieodpowiednim poziomie zaawansowania standardu zakwaterowania) należy kierować do szkoły i rezydenta ATJ (jeżeli oferta obejmuje tę usługę). Nie zgłoszone w trakcie pobytu nie będą rozpatrywane po powrocie. Skargi dotyczące całego wyjazdu należy składać w biurze ATJ w formie pisemnej w terminie do 14 dni od jego zakończenia”

Numer wpisu: 2316

Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie

„Organizator nie ma obowiązku zwrotu wartości świadczeń niewykorzystanych z przyczyn leżących po stronie klienta”

Numer wpisu: 2315

Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie

„Odpowiedzialność organizatora za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług w czasie imprezy jest ograniczona do dwukrotności ceny imprezy”

Numer wpisu: 2314

Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie

„Uzupełnienia złożonych reklamacji mogą być składane na piśmie u organizatora nie później niż w ciągu 14 dni od daty zakończenia imprezy. Niezbędnym warunkiem rozpatrywania reklamacji jest zgłoszenie jej w formie pisemnej za pokwitowaniem na piśmie przez pilota / rezydenta w trakcie trwania imprezy, zgodnie z pkt 7.2”

Numer wpisu: 2313

Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie

„Podwyższenie ceny, o którym mowa w pkt 3.5, może nastąpić w terminie nie krótszym niż 20 dni przed rozpoczęciem imprezy”

Numer wpisu: 2317
Data wpisu: 2011-06-10
Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie
„Wszelkie skargi wymagające interwencji podczas pobytu Klienta na (np. dot. umieszczenia w grupie o nieodpowiednim poziomie zaawansowania standardu zakwaterowania) należy kierować do szkoły i rezydenta ATJ (jeżeli oferta obejmuje tę usługę). Nie zgłoszone w trakcie pobytu nie będą rozpatrywane po powrocie. Skargi dotyczące całego wyjazdu należy składać w biurze ATJ w formie pisemnej w terminie do 14 dni od jego zakończenia”
Numer wpisu: 2316
Data wpisu: 2011-06-10
Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie
„Organizator nie ma obowiązku zwrotu wartości świadczeń niewykorzystanych z przyczyn leżących po stronie klienta”
Numer wpisu: 2315
Data wpisu: 2011-06-10
Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie
„Odpowiedzialność organizatora za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług w czasie imprezy jest ograniczona do dwukrotności ceny imprezy”
Numer wpisu: 2314
Data wpisu: 2011-06-10
Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie
„Uzupełnienia złożonych reklamacji mogą być składane na piśmie u organizatora nie później niż w ciągu 14 dni od daty zakończenia imprezy. Niezbędnym warunkiem rozpatrywania reklamacji jest zgłoszenie jej w formie pisemnej za pokwitowaniem na piśmie przez pilota / rezydenta w trakcie trwania imprezy, zgodnie z pkt 7.2”
Numer wpisu: 2313
Data wpisu: 2011-06-10
Iwona Kostecka – Agencja Turystyki Językowej „LINGWISTA” Iwona Kostecka z siedzibą w Warszawie
„Podwyższenie ceny, o którym mowa w pkt 3.5, może nastąpić w terminie nie krótszym niż 20 dni przed rozpoczęciem imprezy”

Europejscy eksperci o tzw. potrąceniach ryczałtowych a prawo polskie

W rekomendacjach zespołu eksperckiego w sprawie dyrektywy 90/314 (Round-Table on Package Travel Contracts) opublikowanych w 2001 r. znaleźć można bardzo ciekawy fragment dotyczący tzw. potrąceń ryczałtowych w przypadku rezygnacji przez konsumenta z uczestnictwa w imprezie turystycznej. Zespół ten składał się w jednej trzeciej z przedstawicieli biur podróży, w jednej trzeciej z przedstawicieli organizacji konsumenckich i w jednej trzeciej z niezależnych ekspertów (np. przedstawiciela odpowiednika naszego UOKiK z Wielkiej Brytanii).

Z rekomendacji tych wynika, że nie tylko uznano możliwość stosowania takich „potrąceń”, ale także podano konkretne wytyczne, które powinny być uwzględniane przy określaniu ich wysokości. Dostrzeżono pewne ich niebezpieczeństwa, ale także zalety, zarówno dla konsumentów jak i przedsiębiorców. U nas jak wiadomo orzecznictwo poszło całkiem w innym kierunku, konsekwentnie uznając takie postanowienia za niedozwolone klauzule umowne w rozumieniu kodeksu cywilnego.

Wydaje się, że kwestia ta powinna być na nowo przedyskutowana, także na poziomie samej dyrektywy, nie tylko z poniższych argumentów. Okazuje się, że coś co jest zalecane przez ekspertów w danej dziedzinie z krajów posiadających większe doświadczenie zarówno jeżeli chodzi o implementację dyrektyw konsumenckich jak i ochronę konsumentów korzystających z usług biur podróży, u nas uznawane jest za sprzeczne z dobrymi obyczajami i w sposób rażący naruszające interesy konsumenta.

W świetle powyższego bardzo interesująco przedstawia się również postanowienie dotyczące rezygnacji z IV Zjazdu Cywilistów pt. Czyny niedozwolone w prawie polskim i prawie porównawczym. Zostały one określone one zostały w następujący sposób:

  • zaliczka nie podlega zwrotowi;
  • w przypadku rezygnacji na 3 miesiące przed Zjazdem
    80% pozostałej kwoty jest zwracane;
  • w przypadku rezygnacji na 2 miesiące przed Zjazdem
    70% pozostałej kwoty jest zwracane;
  • w przypadku rezygnacji na miesiąc przed Zjazdem
    50% pozostałej kwoty ulega zwrotowi.

A oto wskazane wyżej rekomendacje:

CANCELLATION OF OR WITHDRAWAL FROM THE CONTRACT

There are no rules for cancellations in the Package Travel Directive. Various systems of regulating the matter prevail in different European countries. In the Nordic countries there are mutual agreements between the package tour  operators and Consumer Ombudsman/ the Consumer Agency. In the other contributing countries each tour operator makes unilateral terms.

The common denominator for all countries is a system where a sliding scale is applied to the cancellation of a package tour. The principle of sliding scales of cancellation charges depending on the date of cancellation has many advantages.

They provide a useful degree of certainty and a measure of ‘rough justice’, help consumers and traders overall by avoiding the time and expense of calculating loss in each individual case, ensure that the consumer does not have to pay for a service that he is no longer interested in and keep the tour operator from suffering a financial loss from the cancellation. But the following principles should be observed in the setting of these scales:

Sliding scales must be fair and not penalise the consumer.

The fees contained within any scale should not be higher than agreed by industry

and consumer groups or public authorities in those States where this system is used, unless such agreements explicitly allow for exceptions..

The fees should follow the principle of „liquidated damages” in other states. In other words, the operator must make a fair, reasonable and genuine pre-estimate of the loss it is likely to suffer if the consumer cancels at a given period before his planned departure

Operators may also use a system where cancellation charges are individually assessed. In such cases, any method of calculation used by the operator must be fair, reasonable and genuine.

In all cases, the operator must set out its cancellation terms in an unambiguous and transparent manner.

dr Piotr Cybula

„W sprawie stosowania prounijnej wykładni polskiego prawa w umowie o usługach turystycznych” – artykuł prof. Zbigniewa Radwańskiego

W publikacji W poszukiwaniu dobra wspólnego. Księga Jubileuszowa Profesora Macieja Zielińskiego, pod red. A. Choduń i S. Czepity (Szczecin 2010) ukazał się artykuł prof. Zbigniewa Radwańskiego pt. W sprawie stosowania prounijnej wykładni polskiego prawa w umowie o usługach turystycznych.

Spis treści całej publikacji.

dr Piotr Cybula

Chmura pyłu wulkanicznego – jakie prawa ma pasażer w sytuacji odwołania lub opóźnienia lotu? (komunikat ECK)

Nawet w sytuacji siły wyższej prawa pasażera muszą być respektowane – nie ulegają wyłączeniu. Europejskie Centrum Konsumenckie przypomina, że linie lotnicze mają obowiązek zapewnienia opieki swoim klientom, czyli m.in. bezpłatnych posiłków, napojów a w niektórych przypadkach – zakwaterowania w hotelu.

Kto decyduje o zamknięciu przestrzeni powietrznej?

Władze każdego państwa są zobowiązane do podejmowania decyzji służących zapewnieniu bezpieczeństwa, m.in. takich jak zamykanie portów lotniczych i przestrzeni powietrznej nad swoim terytorium.

Jakie prawa przysługują pasażerom?

W sytuacji odwołania lub opóźnienia lotu linie lotnicze mają obowiązek opieki nad swoimi klientami. Oznacza to, że podróżującemu przysługują:

– prawo do otrzymania informacji od linii lotniczych (np. dotyczących praw przysługujących pasażerowi, rozwoju sytuacji, odwołania lotów, czasu trwania opóźnień itp.);
– prawo do otrzymania bezpłatnie posiłków i napojów w ilości adekwatnej do czasu oczekiwania oraz zakwaterowania, jeśli oczekiwanie na lot wymagałoby spędzenia nocy na lotnisku;
– jeśli opóźnienie lotu wynosi ponad pięć godzin – prawo do wyboru przez pasażera pomiędzy zwrotem poniesionych opłat a podróżą do miejsca docelowego według zmienionego planu.

Uwaga: Należy zachować wszelkie rachunki za posiłki, przejazdy z hotelu do lotniska itp. Są one niezbędne do udowodnienia kosztów poniesionych w związku z zakłóceniami lotów i uzyskania ich zwrotu.

Na jaką pomoc mogą liczyć klienci biur podróży?

Jeżeli podróż zorganizowana (przelot wraz z pobytem w hotelu) jeszcze się nie rozpoczęła, klient ma prawo do uzyskania wszelkich informacji od przewoźnika lotniczego lub od biura podróży. W razie odwołania lotu klient może wybrać: pełen zwrot poniesionych kosztów albo udział w zastępczej imprezie turystycznej, jeżeli organizator ma taką w swojej ofercie.

Biuro podróży jest zobowiązane do udzielenia pomocy klientowi w czasie trwania całej imprezy turystycznej. Przepisy prawne nie precyzują zakresu tej pomocy.

Jest to test prokonsumenckiej postawy biur podróży – mówi Piotr Stańczak, Dyrektor Europejskiego Centrum Konsumenckiego.

Czy klient może żądać odszkodowania od linii lotniczych lub biura podróży?

Należy rozróżnić dwa pojęcia „odszkodowanie” i „zwrot kosztów”. W sytuacji zaistnienia okoliczności nadzwyczajnych, takich jak pojawienie się chmury pyłu wulkanicznego (a w konsekwencji – zamknięcia lotnisk) klient ma prawo do 100 proc. zwrotu kosztów niewykorzystanego biletu. Natomiast nie przysługuje mu w takich okolicznościach prawo do odszkodowania (czyli dodatkowej rekompensaty finansowej, np. za opóźnienie lotu, stracony urlop itp.).

Do kogo zwrócić się w razie problemów?

W pierwszej kolejności należy zwrócić się do linii lotniczych lub biura podróży, z którego usług korzystaliśmy. Jeśli okaże się, że nasze roszczenia nie zostały uwzględnione i mamy poczucie, że nasze prawa jako konsumentów zostały naruszone, warto skontaktować się z Europejskim Centrum Konsumenckim. Eksperci ECK pomogą w polubownym rozwiązaniu sporu z zagranicznym przewoźnikiem lub organizatorem turystycznym oraz udzielą bezpłatnie porad prawnych.

Więcej informacji na temat praw pasażerów można uzyskać kontaktując się bezpośrednio z Europejskim Centrum Konsumenckim pod numerem telefonu +48 22 55 60 118 lub na stronie http://www.konsument.gov.pl.

Źródło: strona internetowa ECK

„Na czym polega timesharing?” – wykład otwarty ECK, 15 czerwiec 2011 r. (środa), Warszawa

Europejskie Centrum Konsumenckie serdecznie zaprasza 15 czerwca 2011 r. (środa) o godz. 16.30 na wykład otwarty z cyklu „Prawa Konsumenta w Unii Europejskiej” pt.:

„Na czym polega timesharing?”

Prelegentem będzie p. Anna Żochowska, prawnik z ECK Polska

Wykład odbędzie się w siedzibie Centrum Informacji Europejskiej przy ul. Kruczej 38/42 w Warszawie

Wstęp wolny

Istnieje możliwość uzyskania certyfikatu uczestnictwa

Dodatkowe informacje: EUROPEJSKIE CENTRUM KONSUMENCKIE, tel. 22 55 60 118

Źródło: informacja otrzymana od ECK, 7 czerwiec 2011 r.

EURO 2012 – Konsument w Polsce i na Ukrainie (komunikat UOKiK)

Czy kibic ma tyle samo czasu na złożenie reklamacji w Polsce i na Ukrainie? W jaki sposób turysta może reklamować wycieczkę polskiego lub ukraińskiego biura podróży? O prawach konsumentów wybierających się na mecze Euro 2012 do Polski i na Ukrainę wspólnie poinformują UOKiK oraz Ukraińska Federacja Wszystkich Konsumentów Pulse.
365 dni dzieli miłośników futbolu od pierwszego meczu otwierającego mistrzostwa Europy w piłce nożnej. 365 dni to także dużo czasu, aby dokładnie poznać różnice między polskim a ukraińskim prawem chroniącym konsumentów. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wraz z Ukraińską Federacją Wszystkich Konsumentów Pulse aż do pierwszego meczu wspólnie będą przypominać kibicom o:

* zakupach – kibic to też konsument. Musi znać swoje prawa. Kupiłeś koszulkę ulubionego klubu, nieświeży produkt spożywczy? Jeśli nie wiesz, ile masz czasu na reklamację lub czy możesz zrezygnować z nieudanych zakupów w Polsce i na Ukrainie– już niedługo rozwiejemy twoje wątpliwości;

* noclegach – hotel, motel, pensjonat. Sprawdź, gdzie jedziesz i za co płacisz. Ilość gwiazdek nie odpowiadała standardowi, za który zapłaciłeś? Dowiesz się, jak wybrnąć z tej sytuacji;

* zwiedzaniu – Polska w cztery dni? Ukraina w pięciu smakach? Przy okazji Mistrzostw piłkarskich zamierzasz skorzystać z oferty lokalnego biura podróży i zwiedzić kraj? W końcu będą wakacje. Jak się zachować, gdy zamiast zagwarantowanych pięciu miast zobaczysz tylko dwa? Pamiętaj – w Polsce masz 30 dni na reklamację nieudanej wycieczki. A ile na Ukrainie?;

* poradnik kibica-konsumenta – zamierzasz wypożyczyć samochód, zamawiasz posiłek w restauracji, korzystasz z innych usług – ale żadna nie spełnia oczekiwań? Nie wiesz jak wybrnąć z tej sytuacji? Pomoc znajdziesz w poradniku przygotowanym wspólnie z UOKiK oraz Ukraińską Federacją

Wszystkie wątpliwości będziemy wspólnie rozwiewać przez najbliższe 365 dni. Zapraszamy do odwiedzania stron internetowych Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Ukraińskiej Federacji Wszystkich Konsumentów Pulse. Ukraińska Federacja Wszystkich Konsumentów Pulse – to związek pozarządowych ukraińskich organizacji konsumenckich. W latach 2006-2010 członkowie Federacji byli partnerami projektu Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju dotyczącym konsumentów. Po jego zakończeniu założyli własną organizację pozarządową. Podstawowym celem Federacji Pulse jest reprezentowanie interesów konsumentów w relacjach z rządem oraz przedsiębiorcami, wspieranie rozwoju prawa i zwiększanie roli słabszych uczestników rynku, wychodząc naprzeciw Europejskim standardom. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów – powstał w 1990 roku. Dba o konkurencję, zbiorowe interesy konsumentów, monitoruje pomoc publiczną, jakość paliw oraz nadzoruje ogólne bezpieczeństwo produktów. Realizując rządową politykę ochrony konsumentów, m.in. wszczyna postępowania dotyczące naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. UOKiK współpracuje z miejskimi i powiatowymi rzecznikami konsumentów oraz finansowanymi z budżetu Państwa organizacjami pozarządowymi (Federacja Konsumentów, Stowarzyszenie Konsumentów Polskich), które udzielają bezpłatnej pomocy prawnej w sprawach indywidualnych.

Dodatkowe informacje dla mediów:

Polska: Małgorzata Cieloch, Rzecznik prasowy UOKiK Departament Współpracy z Zagranicą i Komunikacji Społecznej Pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa Tel. 22 827 28 92, 55 60 314 Fax 22 826 11 86 E-mail: malgorzata.cieloch@uokik.gov.pl Dodatkowe informacje dla mediów

Ukraina: Nataliia Borodachova Wicepreses ds. Współpracy z Zagranicą Ukraińska Federacja Wszystkich Konsumentów Pulse Ul. Miljutenko 6a, 02-156 Kijów Tel./Fax: (+38 044) 51 39 936 E-mail: ucf_pulse@ukr.net http://www.consumerinfo.org.ua/en/

Źródło: strona internetowa UOKiK

Rzecznik Praw Obywatelskich wystąpił do Ministra Infrastruktury w sprawie ochrony praw pasażerów kolei

Rzecznik Praw Obywatelskich wystąpił 1 czerwca 2011 r. do Ministra Infrastruktury w sprawie działań podejmowanych przez Urząd Transportu Kolejowego na rzecz ochrony praw pasażerów.

Kierowane przez Rzecznika Praw Obywatelskich wystąpienia do Prezesa UTK potwierdzają utrzymujący się stan niezadowalającej jakości usług świadczonych przez kolejowych przewoźników pasażerskich. Prezes UTK wskazał, iż podstawową formą sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem przepisów rozporządzenia nr 1371/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym są okresowe kontrole przewoźników kolejowych w zakresie tworzenia odpowiednich warunków podróżowania. Ograniczone zasoby kadrowe Urzędu, który dotychczas nie otrzymał środków niezbędnych do prawidłowego wykonywania zadań związanych z nadzorem nad przestrzeganiem praw pasażerów powodują, że możliwości kontroli są nieproporcjonalne do potrzeb. Liczne skargi wpływające do Biura RPO dotyczące niskiego poziomu usług świadczonych przez przewoźników kolejowych potwierdzają potrzebę prowadzenia systematycznych kontroli, które mogą przyczynić się do podniesienia poziomu tych usług. Rzecznik zwraca się o ustosunkowanie się do przedstawionych zagadnień, a w szczególności poinformowanie o możliwości przeznaczenia dodatkowych środków finansowych na wsparcie UTK w realizacji jego ustawowych zadań, jak również informacji o dotychczasowych wzmocnieniach kadrowych tego organu, zwłaszcza w zakresie stanowisk pracy dotyczących problematyki przestrzegania praw pasażera i ułatwień dla osób niepełnosprawnych. Jednocześnie Rzecznik prosi o przekazanie informacji o stanie prac nad zmianą ustawy o transporcie kolejowym, mających na celu wprowadzenie regulacji chroniącej prawo pasażerów do informacji.

Źródło:  strona internetowa RPO. Zob. pełny tekst wystąpienia.

Czy ustawodawca polski faworyzuje organizatorów turystyki kosztem agentów turystycznych?

Powstałe ostatnio Ogólnopolskie Stowarzyszenie Agentów Turystycznych (OSAT), jako jeden z celów swojej działalności upatruje w poprawie traktowania agentów turystycznych przez organizatorów turystyki oraz przez „organy ustawodawcze państwa”.  Jak deklaruje stowarzyszenie na swojej stronie internetowej: „Kolejne lata przynoszą nowe rozwiązania i warunki skierowane głównie na zaspokojenie interesów organizatorów”.

Przyznać muszę, że takie spojrzenie na regulacje prawne dotyczące działalności agentów turystycznych bardzo mnie zaskoczyło. Umowa agencyjna została uregulowana w kodeksie cywilnym. Przepisy te uwzględniają wymagania wynikające z dyrektywy Rady 86/653/EWG z dnia 18 grudnia 1986 r. w sprawie harmonizacji praw państw członkowskich dotyczących niezależnych agentów handlowych. Dyrektywa ma charakter ochronny względem agentów. Podobne regulacje jak w Polsce występują w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, stąd – generalnie rzecz biorąc – trudno w tym zakresie mówić o „złym traktowaniu” polskich agentów.

Jeszcze lepiej przedstawia się sytuacja z punktu widzenia regulacji agentów turystycznych w ustawie o usługach turystycznych. Ustawa ta w zasadzie nie nakłada na agentów turystycznych żadnych obowiązków. Co więcej, można powiedzieć, że, dokonując wdrożenia w prawie polskim dyrektywy 90/314 w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek, ustawodawca polski bardzo „łagodnie” potraktował agentów turystycznych, nie nakładając na nich żadnych obowiązków wynikających z dyrektywy (a było to możliwe). Co innego w przypadku organizatorów turystyki. W wielu miejscach ustawodawca polski „podwyższył poprzeczkę” ochrony konsumenta poza minimalny standard określony dyrektywą, co skutkuje regulacjami mniej korzystnymi dla organizatorów turystyki. Wspomnieć też należy, że podczas dyskusji nad nowelizacją ustawy o usługach turystycznych pojawił się pomysł wprowadzenia rejestru dla agentów turystycznych, który jednak nie został wcielony w życie. Z punktu widzenia przepisów publicznoprawnych działalność agentów turystycznych jest działalnością „wolną”, tzn. nie wiąże się ona z koniecznością spełnienia jakichkolwiek dodatkowych warunków w stosunku do tych, które są aktualne dla każdego przedsiębiorcy.

Czy wobec powyższego można mówić o faworyzowaniu organizatorów turystyki kosztem agentów turystycznych, jak to ujęto w jednej z wypowiedzi prasowych? Moim zdaniem nie. Oczywiście w żaden sposób nie oznacza to, że pomiędzy organizatorami turystyki i agentami turystycznymi nie dochodzi do sporów i konfliktów. Z pewnością często agenci turystyczni nie są zadowoleni z proponowanych im przez organizatorów turystyki postanowień umów agencyjnych. Działalność stowarzyszenia może korzystnie wpłynąć na poprawę zasad współpracy między nimi. Sam pomysł powołania takiego stowarzyszenia jest bardzo dobrą inicjatywą w celu ochrony wspólnych interesów agentów turystycznych.  Paradoksalnie rzecz biorąc, w interesie stowarzyszenia będzie utrzymanie obecnie obowiązujących regulacji prawnych, które są dla nich korzystne.

dr Piotr Cybula